Ik weet niet of dit een plaatselijk dingetje was, maar dit soort ‘sandalen’:
Ik vond dit zooo chique en damesachtig, ik was 11/12 denk ik en ik zag ze overal op straat. Echt afschuwelijk hahaha
Ik weet niet of dit een plaatselijk dingetje was, maar dit soort ‘sandalen’:
Ik had dit ook en ik heb ze toen ik 15 was voor mezelf gekocht bedenk ik me nu.
Die dingen zaten verschrikkelijk en natuurlijk bleven die linten niet zo mooi hoog zitten als op het plaatje en m’n benen waren ook niet lang dus het zag er al met al niet uit.
Wij kregen vroeger wel eens kleren van kennissen waar hun kinderen dan uitgegroeid waren. Of speelgoed en boekjes waar ze niks meer mee deden, altijd een verassing wat er in zat. We waren altijd zó blij als mijn vader dan weer thuis kwam met een tas vol, dat kan ik me echt nog goed herinneren.
Maar als ik er over nadenk waren het eigenlijk vooral verwassen kleren en puzzels die niet compleet waren enzo haha
Deze kreeg ik een keer voor mijn verjaardag van mijn buurmeisjes, wauw ik kon m’n ogen niet geloven ik was hier zoooo blij mee. Ik dacht dat dit voor volwassen vrouwen was en mega speciaal, als ik hem ophad voelde ik me echt Hilary Duff
Vergeet de Cote D’or chocola in zo’n wit papiertje niet! Zo veel fancier dan een reep Milka (en stiekem nog steeds wel fancy, maar toch iets minder nu ik weet dat het gewoon uit de supermarkt komt).
Hey die had ik ook, maar dan de Mickey versie. Met bijpassende beker die helaas lekte na een tijdje. Al mijn boterhammen vol chocomel. Volgens mij ligt die hele set nog ergens op zolder onder het mom van sentiment haha.
Wat ik echt luxe vond was een speelkamer. 2 kinderen bij wie ik wel eens ging spelen hadden dat en als daar dan de deur open ging was het echt een soort walhalla. Bij ons thuis lag mijn speelgoed altijd verspreid door het halve huis, maar alles op één plek maakte zoveel meer indruk.
Mijn moeder stak mij echt altijd in een volledige matchy Oilily outfit
Photo or it didn’t happen (eerste schooldag)
Ik vond van dat zeebanket en van die vieze kersen likeur bonbons heel sjiek altijd. Zat als 3 jarige een keer de hele dag te staren naar kersenbonbons die op tafel stonden bij mijn oma, in zo’n mooi rood papiertje. Dus toen heeft ze me er uiteindelijk een gegeven omdat ze wel wist dat het over zou zijn zo gauw ik het geproefd had
Ik was altijd zo jaloers op kinderen die een trampoline in de tuin hadden. Dan waren je ouders pas echt rijk dacht ik.
En lavalampen vond ik ook helemaal geweldig. Elke winkel moest ik weer naar lavalampen kijken, maar ik kreeg er nooit 1. Uiteindelijk rond mijn 18e voor kerst gekregen van mijn moeder en het is nog steeds 1 van de beste cadeaus ooit in mijn ogen.
Ik ben nog steeds jaloers op mensen met een trampoline
K’nex vond ik echt voor de rijke kinderen.
Mijn buurjongen had echt een hele zolder vol met allerlei achtbanen enzovoorts.
(al is K’nex ook wel gewoon ziekelijk duur).
Ik snap het niet!! Deze zijn toch gewoon fancy?? In zo’n mooi papiertje en zo’n bakje kost wel 5 euro ofzo. Ik heb dit voor kerst gekregen en was echt heeeel blij
De leesmap die vaak bij de kapper of tandarts lag.
En rumballen, want er zat alcohol in en dat was toch wel heel chic
Begrijpelijke reactie! Maar het is natuurlijk niet zo dat ze onbetaalbaar of uniek zijn. Wij hadden ooit een piramidevormige plastic doos vol Ferrero Rocher gekregen en ik heb toen alle papiertjes (en andere mooie snoeppapiertjes) jarenlang in die doos bewaard omdat ik dat zo cool vond.
Echte fristi. Wij hadden thuis altijd iets vergelijkbaars, maar dan gewoon van het huismerk van de supermarkt. Als ik dan bij een vriendinnetje ging spelen en daar fristi kreeg ging ik thuis ook heel trots aan mijn zusjes vertellen dat ik ECHTE fristi had gehad.
Oh en mijn moeder was altijd vrij streng met snoepen, we kregen één keer per dag (als we uit school kwamen) en biscuitje of een klein snoepje, verder niet. Als ik dan bij iemand speelde en ik kreeg daar een zakje met snoepjes (bijvoorbeeld zo’n klein zakje met snoepbeertjes) was ik daar erg van onder de indruk. Ik vond dat dan zo bijzonder dat ik het niet eens opat, maar mee naar huis nam en daar weken bewaarde. Want je gaat toch niet zomaar zoiets speciaals opeten?!
En als we thuis friet aten haalde mijn vader een gezinszak friet bij de snackbar en dat was het. We aten daar geen snacks bij, maar wel een salade die mijn moeder dan maakte. Toen was ik een keer op een kinderfeestje bij iemand en daar gingen we friet eten. We mochten toen allemaal kiezen welke snack we daarbij wilden, een frikadel, kroket of kaassouflé. Toen heb ik verbaasd gevraagd of we er dan écht allemaal eentje kregen die we helemaal zelf mochten opeten.