De dag van mijn afstuderen. Ik was zo trots op mezelf en dat gevoel was echt heel fijn.
Heb dat niet gauw.
De dag dat ik naar Vans Warped Tour ging.
@Disconnected In de USA? Of die hier in NL een eeuwigheid geleden?
(in het eerste geval: jaloers. & tell me mooore, ik wou er heen dit jaar (laatste kans ooit) maar is toch niet gelukt )
Ik vind dit echt zoân moeilijk iets, ik hoop dat de beste dag uit mân leven nog komt eigenlijk. Het zijn dan meer beste momenten uit mân leven die ik zou kunnen noemen en geen hele dagen. Zoals een favo band voor het eerst live zien, of een mooi moment op reis, horen dat ik geslaagd was voor de middelbare.
Maar de dag van mân diploma uitreiking (hbo) was wel een toffe dag, ik heb me in lange tijd daarvoor & daarna niet zo goed gevoeld. Dat is 't eerste wat me te binnen schiet.
Yes, in de USA! Die laatste kans ooit was mijn argument om voor de verandering eens een keer heel gek te doen haha.
Blokkenschema kwam voor mij precies goed uit eigenlijk en heb al mn favo bands wel kunnen zien en ontmoeten dus ik huil nog steeds als ik eraan denk
Pff ik vind het zo moeilijk om 1 moment te pikken. Maar wel leuk om er even bij stil te staan. Voor mij zijn het sowieso bepaalde momenten als ik (in mijn eentje) op reis was, de vrijheid, de leuke mensen en de versie van je zelf die je dan bent. Ik denk als ik er 1 moest kiezen dat het was toen ik op Everest base camp was, stralende zon en high van geluk
De dag dat ik naar Istanbul ben gevlogen
Ik heb 1000 angsten en ben zoân 4 jaar niet uit huis (niet eens in de tuin) geweest omdat ik dus pleinvrees, smetvrees, meerdere fobieĂ«n etc. heb. Toen heb ik hele intensieve therapie afgerond en als cadeau aan mezelf ben ik gaan vliegen. En ik heb in Istanbul dus 0 last van angsten gehad, zo absurd.
Pssst
Ik kreeg er zelfs op dag 2 al een scharrel waarmee ik elke avond de stad ben gaan verkennen
Ah dit is zo goed om te horen! Fijn!
Best lastig als ik er zo over nadenk. Maar ik denk dat het mijn allereerste Lowlands was. Niet een dag dus, maar een weekend. Als ik daar aan terug denk was ik toen zo intens intens gelukkig! En achteraf zo intens intens kapot, omdat het zoân geweldige indruk op me gemaakt heeft.
De dag dat ik voor het eerst tante werd. De 3 keren daarna ook, maar de eerste keer voelde zo raar en speciaal. Alsof ik een nieuwe rol kreeg in mijn leven. Ik wil dan ook niet weten hoe overweldigend het is om moeder te worden .
En de dag dat ik uit huis ging. Dat heeft me zo goed gedaan.
De dag dat ik moeder werd, lekker cliché maar waar.
De dag dat ik voor het eerst aardbeienpizza van Happy Italy at
De dag ik ik op mezelf ging wonen denk ik.
Ik kan goed met mijn ouders, maar vindt gewoon fijn op mijn eigen plekje nu te hebben.
De dag dat ik tante werd was toevallig dezelfde dag dat ik tekende voor mijn toenmalige (eerste) woning.
Op de tweede plek de dag dat ik mijn Masters haalde, terwijl âde mensenâ zeiden dat mij dat nooit zou lukken vanwege een taalachterstand.
Tot nu toe de dag dat ik erachter kwam dat ik zwanger ben. Was op reis in Nieuw Zeeland, wat op zich al heel leuk was, en toen ook nog dit!
En op de tweede plaats de dag dat ik ten huwelijk werd gevraagd. Ik vond het zo bijzonder om bevestigd te krijgen dat er iemand anders de rest van zijn leven met mij wilde doorbrengen (bruiloft zelf was ook heel mooi, maar het aanzoek vond ik toch nog meer bijzonder).
Haha ik zat precies dit te denken? Ik voel me bijna verplicht om te antwoorden dat mijn bruiloft of de geboortedag van mijn kindje de mooiste dag was maar het aanzoek vond ik veel bijzonderder(derderder) en ik heb ook veel meer genoten van latere momenten met mân kindje. Natuurlijk, bevallen was krachtig en intens en super bijzonder, maar om het nou de mooiste dag van mân leven te noemen?
Kan sowieso niet echt Ă©Ă©n dag / moment kiezen eigenlijk.