Mijn moeder vertelde dit verhaal als soort van heldendaad met die klassieke triomfantelijke houding van een wappie.
Nadat mijn broer mijn baby heeft vastgehouden. Toen we weer thuis waren. Ik ben nu zelf ook strontverkouden met hoesten tot half stikken aan toe. De kinderen hoesten allebei. Ik zie hem er best voor aan om hier niet eerlijk over te zijn. Hij gelooft immers ook in chips en zulks en Thierry is zijn held.