Pff ik weet sinds vorige week dat mijn afdeling wordt opgedoekt en ik dus vanaf het voorjaar iets anders zal gaan doen en nu zit ik echt in een identiteits-carrière-crisis.
Mijn manager zegt dat ze me heel graag willen houden en wil dat ik zélf met ideeën kom ivm hoe ik mijn toekomst zie binnen het bedrijf waar ik werk.
Ik wordt nu zo extreem erg uit mijn comfortzone gehaald en weet even echt niet wat te doen. Het grote probleem is dat ik geen concrete plannen heb voor mijn toekomst of mijn carrière. Ik zie wel wat er op mijn pad komt en wat werkt en wat niet en nu word ik opeens zélf verantwoordelijk voor de invulling van mijn baan. Zo eng! Ik voel enerzijds de druk om deze kans optimaal te benutten en ben ook wel geflatteerd dat het management me de vrijheid wil geven om zelf een richting te kiezen (is op zich niet heel opmerkelijk misschien, maar binnen het bedrijf waar ik werk best wel zeldzaam) anderzijds vind ik het zo confronterend om eerlijk na te denken over wat ik wil en wat ik leuk vind. Ik kan bijvoorbeeld niet concreet zeggen welke aspecten aan mijn huidige functie ik het leukst vind, maar wel meer vage dingen zoals dat ik het fijn vind om de vrijheid te hebben om mijn eigen agenda te bepalen. Ik weet gewoon niet waar te beginnen! Zeker ook omdat ze aangaf dat ik me niet gebonden moet voelen aan de huidige functie-onderverdeling.
Toen ik het nieuws net had gehoord heb ik ook nog gesolliciteerd bij een ander bedrijf. Ik was er eerst vast van overtuigd dat ik weg wilde, maar nu hebben ze mijn ego gestreeld en wil ik wel ontdekken welke kansen er voor mij zijn.
Goed verhaal dit.
Ik vind het gewoon eng en moeilijk en ik ga het helemaal overthinken omdat ik dit soort situaties normaal altijd actief vermijd. Ik maak niet graag belangrijke beslissingen over mezelf maargoed ik word bijna 30, misschien toch eens stilaan tijd om ownership en verantwoordelijkheid te nemen over mijn carrière