Dat ik geen kinderen zou willen! Terwijl dat juist het enige is wat ik m’n hele leven al zeker weet
Mijn collega’s denken dat ik een vorm van adhd heb omdat ik op mijn werk wel actief en praterig ben. Maar dat zijn mijn piekmomenten, want verder vind ik het heerlijk om in stilte te leven, geen tv aan te zetten, te lezen, zo min mogelijk mensen te zien etc.
Dus die mensen hebben een eenzijdig en dus verkeerd beeld van mij.
En dat de meeste mensen maar een deel van jou zien helpt mij wél beseffen dat het dan ook niet uitmaakt wat ze denken.
Daar kunnen zij ook niks aan doen haha.
- Ik kom schijnbaar zachtaardiger/braver over dan ik ben. Als ik vertel over bepaalde muziek, als ik scherp/hard uit de hoek kom, toen ik nog rookte: “oh dat had ik van jou niet verwacht”.
- Dat ik er jonger uitzien dan ik daadwerkelijk ben
- Stille wateren diepe gronden, terwijl ik echt wel veel kan praten maar ik moet er maar net zin in hebben en soms heb ik dat gewoon niet.
- Dat ikzelf of één van mijn ouders buitenlands is
- Verder kan ik echt schieten van perfectionistisch naar het kan me niks schelen, en van sportief naar enorm lui en daar hoor ik dan wel eens dingen over dat ik denk hallo ik ben wel eigenschap x :@
- Dat wanneer ik gewoon een neutraal humeur heb/het gewoon ok/goed naar mijn zin heb, mensen denken dat ik chagrijnig of boos ben.
- Oh deze vond ik grappig: dat ik dikker haar heb dan ik daadwerkelijk heb :’) blijkbaar oogt het meer/voller/dikker dan het is.
- Dat ik sowieso kinderen wil en dan veel ook. Terwijl ik er best veel over twijfel.
Maar dat heeft niet per se iets met adhd te maken voor zover ik weet.
Nee maar dat hoor ik dan. Of ik adhd heb. Dus ja, dubbel misverstand.
Over dat gesproken, ik heb wel adhd en mensen ontkennen dat gewoon omdat ik geen druk jongetje ben. Ook best een misverstand
Nou precies, al die stempels en aannames en misverstanden en pffft. We zijn een regenboog en niet alleen rood of groen of geel! Puh.
Ik hoor altijd van iedereen hetzelfde: toen ik je leerde kennen dacht ik echt dat jij een kutwijf was. Maar nu denk ik daar heel anders over.
Denk ook wel dat ik echt kut kan zijn. Ik ben in ieder geval hard en direct. Maar mensen denken ook dat ik kosten wat en kost hard en direct ben en dat is echt niet zo. Grote bek, klein hartje. Ik snap die uitdrukking eigenlijk niet want ik heb juist een heel groot hart.
Dat ik 10 kilo lichter en 10 centimeter kleiner ben dan ik eigenlijk ben. Snap nog steeds niet waarom want ik ben 1.77 en zie er ook niet echt schattig of klein uit haha?
Ik had gister een gesprek wat wel in dit rijtje past, die persoon kon echt niet geloven dat ik 25 ben en afgestudeerd was (al hoor ik wel vaker dat ik er jong uitzie). Daarna heeft hij wel 20x gezegd dat ik loog dat ik een marathon ga lopen zondag en er al meer dan hem gelopen had. Sorry hoor, maar niet alle marathonlopers zonderen zich af dus die kun je gewoon tegenkomen aan de bar. Soms wel te herkennen aan het glas water haha
Op mijn stage was er het idee dat ik een braaf sportend meisje was die niet van uitgaan en drank hield. Toch zit ik iedere week wel een keer tot sluit gezellig aan de bar van de sportvereniging en word ik echt blij van een leuk feestje.
Of mensen die denken dat ik gezond leef omdat ik veel sport. Er ligt standaard een zak chips, snoepjes, chocola en ijs klaar en dat gaat sneller op dan ik verwacht iedere week.
Mensen denken dat ik niet grappig ben maar da is wel zo
Dat ik verlegen en een grijze muis ben, omdat ik stil ben.
Ik ben stil omdat ik niet goed ben in praten over koetjes en kalfjes, maar verlegen ben ik totaal niet… en een grijze muis ook niet. Het is net of mijn ‘echte persoonlijkheid’ pas tot uiting komt bij mensen die ik goed of wat langer ken, want dan kan ik wél praten en gek doen etc.
Ik word soms niet helemaal serieus genomen omdat ik klein ben en een overtuigende fake lach heb, waardoor ik blijkbaar lief overkom. Het voordeel is wel dat die mensen heel erg schrikken als ik onverwachts iets stoers doe.
Mijn studenten zien dit duidelijk anders. Ik heb redelijk vaak gehoord dat ze mij intimiderend vonden, zeker aan het begin. Daar begrijp ik weinig van, want ik vind mezelf totaal niet streng, en ik dacht altijd dat ze mij eerder als één van hen zouden zien. En aan mijn stemgeluid of postuur kan het niet liggen! Toen ik dit een keer vertelde aan een student die mij ooit eng vond, zei diegene: ‘Ja maar Poetin en Kim Jong-Il zijn ook klein’
Mensen gaan er vaak vanuit dat ik uit een of ander intellectueel gezin met geld kom, omdat ik cultureel-wetenschappelijk werk doe en dat inderdaad vaak gedaan wordt door mensen uit rijke of ‘intellectuele’ families. En ja, to be fair, dat is ook bij veel van mijn vrienden en collega’s zo, maar niet bij mij. Toen ik jonger was voelde ik me daarin ook altijd een buitenstaander en deed ik extra mijn best om belezen en geïnformeerd over te komen. Nu vind ik dat zo treurig van mezelf en als mensen nu verbaasd zijn dat ik bijv de eerste uit de familie ben die gestudeerd heeft of dat ik met niet zoveel geld opgegroeid ben denk ik alleen maar: dat zijn jouw eigen vooroordelen en ik ben blij dat ik niet uit zo’n bubbel kom.
Mensen denken ook vaak dat ik veel zelfverzekerder ben dan ik eigenlijk ben. Ik heb ook meerdere keren gehoord dat ik een beetje een acquired taste ben, dat ik in de eerste instantie afstandelijk of bot overkom. O ja, mensen denken ook vaak dat ik op vrouwen val.
- Wat ik het meest vaak hoor: jij ziet er echt uit als zo’n schattig en lief meisje, totdat je je mond opentrekt, dan blijft er niks van over. Dit vooral bij mensen die mij dan beter leren kennen.
- Met stages en werk vaak dat ik verlegen ben omdat ik stil ben. Dat vind ik wel irritant om steeds maar weer te horen. Als ik niks zinnigs te zeggen heb, zeg ik liever niks. Zouden meer mensen moeten proberen
- Toen ik nog als voetbaljournalist werkte kreeg ik vaak de opmerking: oh maar dan val je ook op vrouwen zeker? Echt huh, hoe heeft dat met elkaar te maken? Het grappige is dat ik nu ik in een compleet andere richting ben gaan studeren (medisch) ik dit echt nooit meer hoor.
Dat ik heel intelligent moet zijn omdat ik een master en een bachelor heb. Nope, ben best wel een doos soms eigenlijk
Dat ik heel lief ben omdat ik soms best stil ben en alles, maar ik ben meer gewoon introvert en heb geen zin om met mensen te praten haha.
Ohhhhh en dat ik nog op ‘school’ zit. Dat wordt echt bijna elke week wel aan mij gevraagd en dan krijgen mensen zowat een hartaanval als ik zeg dat ik 28 ben
En mensen geloven het ook nooit als ik zeg hoeveel ik weeg. ‘Yes bitches I am really that fat’
Dat ik stil, verlegen, introvert ben. Ook wel logisch dat iedereen dat in eerste instantie denkt, want dat is ook precies hoe ik me opstel als ik mensen niet zo goed ken.
Ik ben gewoon sociaal heeeeel ongemakkelijk bij nieuwe mensen en het duurt best een poos voor ik een beetje aan mensen gewend ben en ik me op mijn gemak bij ze voel.
Mensen denken ook vaak dat ik heel burgerlijk ben en hebben dan ook echt zo’n beeld van me dat ik een soort van moeder gans ben of word met tien kinderen ofzo
Dat ik verlegen ben. Of juist arrogant. Of extravert. Ik geef veel verschillende signalen af geloof ik
Ik heb een shitty motoriek en van nature erg blij dat mensen mij daar ook wel eens van hebben verdacht terwijl ik geen slok op had.
Gisteren waren mensen verbaasd dat ik een vrijgezellenleven had voor m’n huidige vriend. Ze vonden me meer het type dat vanaf 13 voor altijd bij haar jeugdliefde blijft.
Ik twijfelde wel meteen aan m’n (verdwenen?) sexappeal