Eigenlijk alleen maar positief. Dat het me stond en dat ze het dapper vonden. M’n leerlingen reageerden eigenlijk niet. Twee hebben gevraagd of ik ziek was, verder alleen maar leuke opmerkingen.
De enige die het openlijk afgrijselijk vond was m’n moeder. En nu het wat langer is hoor ik van veel mensen dat ze dit leuker vinden staan. En dat vind ik zelf ook.
Het was heel bevrijdend om te doen, letterlijk een opluchting. Nu kan ik dat afstrepen en ik heb er geen seconde spijt van gehad. Het heeft me heel erg geholpen om andere dingen (neuspiercing, lichaamsacceptatie) makkelijker te doen.
Ik deed het net voor de zomervakantie, zodat ik er zelf ook aan kon wennen, zonder allerlei commentaar.