stak mn hoofd een beetje in het zand, terwijl het zo’n kleine moeite is maar van groot belang.
Goed om te horen, en kan ik mij voorstellen ja.wat een rollercoaster moet dat zijn geweest fijn dat je nu weer vooruit kunt kijken.
1 like
Ik ben gegaan toen ik de oproep kreeg. Was ik sowieso al wel van plan, maar helemaal toen ik zag hoe belangrijk bevolkingsonderzoeken eigenlijk zijn. Zo werd bij mijn moeder bijvoorbeeld borstkanker (wel een ander soort dus) opgespoord (een paar maanden voor mijn oproep) en was men er relatief snel bij.
Ik woon dus nu in een ander land dan waar mijn vorige post over ging en heb vandaag ook een oproep gehad. Hier is het vanaf 25 jaar elke 2-3 jaar. Ik heb 1.5 jaar geleden mijn laatste uitstrijkje gehad, dus ga denk ik over een half jaar pas weer. Interessant wel dat alle landen zulke andere leeftijden en frequenties hanteren.
Ik heb de thuistest aangevraagd en uitgevoerd en binnen een week krijg ik de uitslag. Als dat virus wordt gevonden, moet je alsnog naar de huisarts voor uitstrijkje want de thuistest kan alleen eruit vissen of je dat virus. De thuistest was voor mij al lastig, maar het was te doen. En ook bedacht: als nu toch alsnog nog naar de arts moet, dan bedenk ik op dat moment of/hoe dat voor mij wel kan. Angst is heel groot (door ernstig en complex) trauma en ‘stap er maar over heen, gewoon doen, valt mee”, helpt me niet, is voor mij te weinig. Voel me heel stom en alleen er mee. Eenzaam. Bang om de enige te zijn
1 like
Even een up: destijds gaven veel mensen aan nu een afspraak te maken. Hebben jullie dat ook gedaan? Hoe hebben jullie het uitstrijkje en de nasleep ervaren?
Ik ben geweest, vond het echt ontzettend meevallen. Het voelde niet eens ongemakkelijk. Ik zat steeds te wachten op tot ik iets ging voelen, en toen was het al voorbij. Haha of dit zegt iets over mij 
Niets gevonden, blij dat ik het heb laten doen.
1 like
Ik heb een half jaar geleden op eigen initiatief een uitstrijkje laten doen. Nu heb ik klachten en ga morgen weer naar de gyn. Best spannend 
Oh, sorry… Dit was absoluut niet de bedoeling.
Sterkte met het wachten op de uitslag.
Ik heb uiteindelijk de thuistest besteld. Omdat mijn oproep verlopen was moest ik dit opnieuw aanvragen en duurt het allemaal nogal lang, ik verwacht de test binnenkort thuis.
Ik heb niet alles gelezen, maar gewoon puur om mijn ervaring met een uitstrijkje (in België vanaf 25 jaar) te delen : uiteraard is het onzettend persoonlijk, maar ik vond het heel erg meevallen.
Het voelt inderdaad een beetje alsof je gepenetreerd wordt, maar in mijn geval werd de eendenbek warm gemaakt op voorhand en werd ik ook steeds gewaarschuwd wat ze gingen doen. Alles ging dus zeer langzaam, en in mijn geval was het allesbehalve pijnlijk. Oncomfortabel? Ja, absoluut. Lijkt me ook logisch als iemand met een lampje in je vagina zit te kijken. Al vond ik dat ook nog relatief, uiteindelijk doen die mensen ook maar hun werk. Maar ik heb allerminst pijn ervaren, ik voelde wel wat druk op mijn baarmoeder maar dat viel erg mee. Al kan dat bij iemand anders op een andere manier ervaren worden uiteraard. Maar om toch maar een positieve ervaring te delen : het kan allemaal best meevallen.
Ik heb vanmorgen een uitstrijkje laten doen (ik heb vreemde klachten: super donkerbruine afscheiding en ik heb eigenlijk al maanden last van onverklaarbare buikpijn). Om dingen uit te sluiten heeft de Ha besloten een uitstrijkje te laten doen. I
Het was niet prettig maar erg pijnlijk zou ik het niet noemen. Mijn koperspiraal zetten was pijnlijker.
Ik ben best wel heel erg gespannen aan het wachten nu totdat ik iets meer weet.
Zijn er mensen die onrustige cellen hebben/hadden die mij gerust kunnen stellen, in het geval dat dat bij mij ook aan orde is…? Ik merk namelijk dat ik bovengemiddeld paniekerig erover ben in mijn hoofd.