Mijn broers en ik moesten vroeger van mijn stiefmoeder leren om onze ellebogen aan onze zij te houden tijden het eten, want dat ‘hoort zo’. Dus wij aten daar 's avonds met RIETJES onder onze oksels die dan niet mochten vallen.
27 likes
Dat vind ik eerder genant! Dan kan je niet bepaald subtiel effe naar de wc, nee…
Super interessant. Ik vind het zelf ook geweldig om over etiquette van vroeger te lezen. Heb een boek uit 1898, een handboek voor dames. Best heftig sommige dingen. Je kon bijvoorbeeld iemand niet zomaar aanspreken op straat. Dit vond ik ook grappig om te lezen (tips over hoe je te gedragen in de tram);
Op de tram geniet een dame dikwijls beleefdheden van haar geheel vreemde heren; zij trekken aan de bel, als zij zien dat gij nog mee wilt, zij springen van het balcon om u gemakkelijker te laten passeren, of bieden u hun zitplaats binnen, om zelf soms regen en wind te trotseren. Dat zijn de beste mannetjes, en ge behoort, even naar den beleefden cavalier opziende terwijl u hem passeert, een hoffelijk en vriendelijk “dank u, mijnheer!” uit te spreken. Verder behoeft u geen notitie van hem te nemen, maar zijn daad onopgemerkt te laten zou zeer onwellevend zijn en weinig aanmoedigend.
17 likes
‘Dat zijn de beste mannetjes’ hahaha
9 likes
Eerlijk gezegd denk ik dat niemand een probleem zal maken van dat je je bestek andersom houd. Althans dat hoop ik. Ik zou dat aardig snobbistisch vinden in ieder geval.
Etiquette zijn opgeschreven zodat niemand zich ongemakkelijk voelt en iedereen kan weten hoe het hoort, dus niemand heeft het recht een ander ongemakkelijk te laten voelen als diegene het niet goed weet/doet. Dan kun je nog zo goed weten hoe het hoort, als je dat doet ben je het meest onbeleefd van iedereen.
Plus, ik kan me dus niet inbeelden dat je je oprecht zou storen aan iemand die mes en vork omdraait zoals ik me dat wel kan voorstellen als iemand zit te smakken of boeren, maar goed dat ben ik.
9 likes
Ik zal er niet snel wat van zeggen, maar ik zal je wel stilletjes judgen als ik je met vork rechts en mes links zie eten. Heel slecht, ik weet het, maar het is er bij mij zo ingestampt dat dat is hoe het hoort, dat ik het automatisch associeer met minder goed opgevoed als iemand dat niet doet. Dus eigenlijk judge ik dan eerder de ouders… Bij vrienden zal ik er trouwens ook wel wat van zeggen, zodat ze daarna wel weten ‘hoe het hoort’ en het niet meer ‘verkeerd’ doen.
2 likes
Mijn vriend doet dit ook, maar is gewoon rechtshandig. Vind het niet heel storend, vind het erger om bestek niet netjes neer te leggen als je klaar bent met eten. Heb hem dat echt aan moeten leren om uberhaupt het aan 1 kant te leggen, maar nu legt hij altijd het mes onder ipv boven (wel aan de goede kant gelukkig 
)
Ik zie weten hoe je mes en vork gebruikt uiteraard niet als enige teken van een goede opvoeding, maar ik vind het wel een onderdeel ervan, naast o.a. die dingen die jij noemt. En aangezien het hier het etiquettetopic is, vond ik het niet zo relevant om dergelijke dingen te benoemen.
2 likes
Maar zou jij niet willen horen als je iets verkeerd doet, dat je dat doet, en hoe het dan eigenlijk wel moet? Ook al is het iets onbelangrijks als hoe je je mes en vork eigenlijk hoort te gebruiken? Ik zou liever hebben dat een vriend me daarop aanspreekt en me uitleg geeft, dan dat ik het verkeerd blijf doen. Dat heeft toch niks met kritisch nadenken, inlevingsvermogen of ruimdenkendheid te maken?
En hoe goed je deze dingen ook onder de knie hebt, anderen veroordelen doet elk mens. Hoe je daarmee omgaat is imho een teken van je opvoeding. Ik zal nooit een onbekende aanspreken op zoiets onbenulligs als hoe hij/zij zijn mes en vork vasthoudt. Maar ik heb ook geleerd dat je met vrienden open en eerlijk moet kunnen zijn, dus zie er niets verkeerds in om een vriend/vriendin hier wel op te wijzen, zou dat van hen ook naar mij toe verwachten.
Ik kan mij daar dus echt niks bij voorstellen dat het ‘goed’ gebruiken van mes en vork onder een goede opvoeding wordt verstaan. Ik snap dat je je netjes moet gedragen aan tafel (niet boeren, onderuit gezakt zitten etc. ) maar hoe je je mes en vork vasthoudt valt voor mij daar dus echt niet onder haha. Ik vind de meeste etiquetteregels sowieso een beetje raar en overbodig, wat maakt het nou uit hoe je iets doet zolang je maar niet onbeschoft bent denk ik dan. Ik zou het bijvoorbeeld ook super ongemakkelijk en raar vinden als ik een relatie/date met een man zou hebben die ook opstaat van tafel als ik dat doe om vervolgens weer te gaan zitten haha. Maar goed daar verschillen de meningen natuurlijk over.
6 likes
Erop aanspreken als “op de vingers tikken” lijkt me ook raar, maar als het je opvalt en het zeggen moet kunnen in mijn opinie. Is niet alsof ik erop ga letten, maar bij mijn vriend viel het me een keer op en toen zei ik het dat het me opviel. Dan is het aan die persoon om erop in te gaan en vragen hoe het wel moet of het te negeren.
Denk ook dat het uitmaakt waar je gaat eten. Thuis zit ik ook gewoon met alleen een vork in mijn bord te prikken, maar als ik voor mijn gevoel luxe uit eten ga (dus tafelkleed, stoffen servetten, bestek wat per gang netjes neergelegd is, dat soort restaurants), dan vind ik met mes en vork eten wel het minste wat je kan doen, net zoals een servet netjes op schoot neerleggen. Maar bij een eetcafé kan ik me echt niet druk maken wat tafelgenoten doen, mits het niet storend is, zoals boeren, luidruchtig zijn of eten wat over tafel gegooid wordt.
Voordat jullie denken dat ik goed ben opgevoed, iets waar ik me echt aan irriteer is dat mijn ouders mijn broertje er nooit op hebben aangesproken dat je niet in een korte broek als man naar een restaurant gaat. Zelfde voor slippers: dat kan gewoon niet. Zit ik daar in een leuk jurkje, lippenstift en oorbellen in naast iemand in korte broek met teenslippers alsof hij net van het strand komt… Gelukkig eet hij wel met mes en vork 
3 likes
Nou ik vind dus wel dat het wat zegt over hoe iemand is opgevoed. Dat is gewoon een feit denk ik? Maar ten eerste vind ik dat je iemand daar niet om moet veroordelen (etiquette is niet het belangrijkste in een opvoeding imo) en ten tweede er zijn imo regels die belangrijker zijn dan dat. Als je verder netjes volgens de etiquette eet kan ik me voorstellen dat het gemakkelijker is voor linkshandigen om zo te eten of het er onhandiger uitziet als je het jezelf opnieuw moet aanleren.
Hoe belangrijk etiquette voor je zijn ligt denk ik ook aan wat voor soort werk je doet, naar wat voor sociale gelegenheden gaat, etc. Er is niets wat je niet kunt bijleren maar het zal niet voor iedereen nuttig zijn.
Overigens is dit oorspronkelijk ook een van de redenen dat studentenverenigingen zijn opgericht. Je kunt er niets aan doen hoe je bent opgevoed maar als je het daar leert heeft iedereen daarin een gelijke start. (Soort van hè dan.)
Etiquette is imp een hulpmiddel, geen doel op zich. Althans, het is ook wel een beetje mijn hobby, dat wel, maar in het dagelijks leven zou het een hulpmiddel
moeten/kunnen zijn.
1 like
Als iemand heeft geleerd om niet onbeschoft te zijn/ zich te gedragen etc. vind ik dat onder een goede opvoeding vallen. En dan zullen daarbij best dingen zitten die onder etiquette vallen maar ik vind niet dat je kunt zeggen dat iemand geen goede/ minder goede opvoeding heeft gehad omdat hij niet geleerd heeft in welke hand je een mes moet vasthouden. Maar het is natuurlijk per persoon verschillend wat wel of niet onder een goede opvoeding valt.
Voor mij persoonlijk gaat het er gewoon om dat je je niet onbeschoft gedraag etc. (dus niet boeren aan tafel etc. ) en of dat dan wel of niet onder etiquetten valt maakt mij niet uit, ik weet ook al die etiquetteregels niet. Er zullen vast dingen zijn die ik volgens de etiquetteregels doe (mes en vork op de juiste manier gebruiken, ik weet hoe het werkt als er meerdere bestek ligt etc.) maar ik leg geen servet op mijn schoot (is dat een etiquetteregel?) en dat een man eigenlijk moet opstaan als een vrouw opstaat had ik nog nooit van gehoord.
Maar het zal er vast ook mee te maken hebben dat ik mij niet in sociale kringen begeef waar dit echt een ding is. Ook als ik kijk waar ik werk is het niet zo’n extreem ding hoewel sommige dat misschien wel zouden verwachten.
edit: Ik heb gewoon bepaalde normen en waarden en het zal vast dat een deel van hoe ik mij gedraag etc. onder etiquette valt maar ik ben denk ik meer nooit bewust bezig met het concept etiquee? als dit logisch klinkt, het is in ieder geval niet alsof ik als een of ander associaal persoon ben haha.
2 likes
Ik vind dus eigenlijk dat etiquette er tot op zekere hoogte wel bijhoren en ik vind ook ergens wel dat je je kind te kort doet als je er geen aandacht aan besteed, omdat het later ongemakkelijke situaties kan voorkomen. Maar ik zeg ook tot op zekere hoogte omdat die regel van dat opstaan bijna nergens meer nuttig is om te weten.
Overigens realiseer ik me hoe gevoelig dit kan liggen. Ik zeg het nu alleen hardop omdat het een discussie-topic is. In het echt zou ik het nooit zo tegen iemand zeggen.
1 like
Zijn studentenverenigingen daarom opgericht? Iedereen had toentertijd al min of meer dezelfde opvoeding gehad, dus die gelijke start was er dan al neem ik aan? Maar misschien hebben we het niet over dezelfde soort verengingen, of heb ik het slechts van een andere kant ‘geleerd’.
Daar heb je ook gelijk in hoor en daar ben ik het ook mee eens. Maar ik denk dat het voor mij vooral is dat ik nooit er zo bij stil heb gestaan dat dat etiquette zijn (als dit logisch klinkt).
Ik denk dat de basis qua gedrag etc. wat ik vanuit huis heb meegekregen ook onder etiquette valt.
Maar hierboven werd bijvoorbeeld gezegd over het in de verkeerde hand houden van een mes en vork dan denk ik wel wat maakt dat nou uit. (Ik doe het zelf wel ‘goed’)
Nou zelfs in 1800 heeft niet iedereen dezelfde opvoeding gehad qua etiquette, haha. Maar voor opgericht is misschien een overstatement. Ik bedoel dat het een van de doelen was en ook heel lang is geweest. Nu nog wel eigenlijk maar wel minder denk ik.
Het hoogste goed in de etiquette is juist dat iedereen zich op z’n gemak voelt. Door vooraf afgesproken regels die iedereen kan leren kun je je eigen ongemakkelijkheid in een vreemde situatie verminderen. Maar als jouw tafelgenoot die ongemakkelijkheid niet voelt als hij z’n bestek verkeerd gebruikt of z’n ellebogen op tafel plant is het absoluut niet aan jou om hem die ongemakkelijkheid aan te praten.
Je mag er best wat van vinden, in stilte, maar iemand aanspreken op z’n ‘verkeerde’ tafelmanieren druist tegen alle principes van de etiquette in, dan heb je het echt helemaal niet begrepen.
31 likes
Toen ik klein was deden mijn broers en ik na het toetje vaak een boerwedstrijd. Ik won meestal.
Mijn ouders vonden dat minder leuk
Edit: we zijn wel zodanig opgevoed dat we dat niet doen als vreemden erbij zijn, of als we ergens op bezoek zijn. Doen we dat wel, dan ben je familie xD
1 like
Bij mij was het ook niet meer zo expliciet inderdaad. Maar wel veel diners met dresscode waar je tafelmanieren van pas komen.
@Matilda
Maar het gaat er toch niet alleen om hoe het in je mond beland. Ik kan me er zo weinig bij voorstellen dat mensen dat echt denken. Bepaald bestek is er bijvoorbeeld voor bepaald soort voedsel, omdat dat nu eenmaal handiger eet. Dat ligt dan van buiten naar binnen zodat je niet hoeft te zoeken naar je bestek.
Pas eten als iedereen aan tafel zit en de gastvrouw/heet eet of een teken geeft is een teken van ‘respect’ (stom woord vind ik) naar je tafelgenoten. Niet smakken, etc. is ook gewoon onderdeel van de etiquette.
Bijna alles is niet alleen ‘omdat mensen het zo hebben bedacht’ maar heeft ook een functie. Zoals je servet op schoot leggen, etc. Ik kan wel duizend voorbeelden noemen maar je snapt wat ik bedoel denk ik.
Maar goed voor alles is een tijd en plaats. Als je thuis pizza eet is het onzin om 6 soorten bestek neer te leggen en dat is ook niet de bedoeling van etiquette.
4 likes