Het ligt een bij mij echt aan hoe arm ik ben in die periode en om wie t gaat. Bij Mn zusjes enzo en directe vriendinnen vraag ik het terug op zo een moment. Vinden wij geen van allen gierig.
Bij collega’s halen we bijv wel eens lunch voor elkaar en dan vraag ik t nooit terug want het trekt zich ergens vast wel recht.
Doet mij trouwens wel denken aan een gierige actie die ik laatst had gedaan. Wel onbewust maar ik schaamde mij er wel om.
We gingen laatst met zn allen naar een escaperoom, nadat we klaar waren moesten we nog even wachten maar ik had enorme dorst. Toen ben ik drinken gaan kopen zonder aan de rest te vragen of zij wat wilden.
Toen ik terug ging zitten besefte ik ineens dat dat best gierig was. Vooral omdat iemand anders daarna opstond en aan de rest vroeg of iemand wat wil drinken.
Het was onbewust dus maar ik voelde me wel even ongemakkelijk.
Ik vind het juist wel goed dat je het aangenomen hebt, juist om leerlingen te laten zien/leren hoe geld lenen ‘werkt’. Meer om het principe dan om die ene euro dus!
Vroeger werkte ik bij de La Place en als medewerkers weggingen zamelden collega’s altijd wat (klein)geld in om een afscheidscadeautje te kopen voor diegene. Nu ging ik daar weg en toen ik de spoelkeuken binnenkwam op mijn laatste dag stond mijn collega die het geld voor mij inzamelde daar net keihard te schreeuwen: IK HEB NOG BIJNA GEEN GELD JOH
En op het moment dat ik wegging kreeg ik wat snoepgoed en lelijke cupcake-thee met een schoteltje waar de 50% kortingsstickers nog opgeplakt zaten 
ik voelde me echt zo on-geliefd haha
Ik stond in de rij bij de kassa van een supermarkt. Alle kassa’s waren open en er stonden lange rijen. Voor mij stond een man met een zakje rucola met een actiesticker van 30% korting (of zoiets) erop. Kwam hij bij de kassa, ging hij het zakje niet afrekenen. Nee, hij haalde een bon uit z’n zak en retourneerde het zakje. Hij kreeg welgeteld 30 cent terug. 
Ik had van mijn schoonzus ooit van die Dolce Gusto cupjes gekregen die ze over had van een vakantie waar zo’n apparaat stond. Een paar maanden later vroeg ze of ik zes van die cupjes weer mee kon nemen. Ze gingen weer op vakantie en zo zouden ze precies genoeg koffie hebben. Heb uiteraard gezegd dat ik die krengen allang had opgedronken. 
Vanochtend ging een mevrouw in de winkel waar ik werk letterlijk élk bakje aardbeien wegen om te checken of er wel echt 200 gram in zat om vervolgens het zwaarste bakje te nemen (220 gram oehoe). Echt, oude mensen hebben teveel tijd 
Mijn schoonouders kopen kalenders eerst als het nieuwe jaar al is ingegaan omdat die dan goedkoper zijn. Mijn vriend kreeg een kalender voor zijn verjaardag…in april.
dit doe ik ook hoor maar dan gewoon in januari wel
Twee vrienden zijn jarig en vieren het samen met een BBQ. Vragen ze doodleuk of iedereen even 5,- wil overmaken omdat ze blut zijn voor drank en vlees. En ze hebben gewoon werk, dus geen studenten. En ze verwachten dan ook gewoon een cadeau. Ik heb nu gelijk geen zin meer.
Dit is wel echt heel erg.
Heeft ze weleens gehad dat ze hem had verkocht en diegene erachter kwam of toch de telefoon weer terug vroeg?
Jezus dan ben je echt niet helemaal 100 als je dat uberhaupt OK vindt om te proberen. Blij dat het niet gelukt is
Ik snap nu waarom het een exvriendin is 
Mijn vriend deed afgelopen week boodschappen en toen was er een mevrouw die haar eigen bakje aardbeien aan het samenstellen was met de beste aardbeien van de andere bakjes.
Ik zat toen ik 13 ofzo was op dansen. Ik at dan altijd een boterham bij een vriendin en op een keer wilde ik de light jam pakken. Maar dat ging ze eerst aan haar moeder vragen of dat mocht en dat mocht wel, maar ze moest er wel naast blijven staan om te kijken of ik er niet teveel op zou smeren. Ik voelde me zo naar, die vriendin kon altijd met ons mee eten in de avond terwijl m’n moeder alleenstaand was. En zij waren een traditioneel gezin die het niet slecht hadden. Deed mij echt zeer toen, voelde me heel ongewenst.
Ja hoor, dat is wel echt next level!
Je zal er maar tijd voor hebben 
mijn ex studeerde nog, (had wel een bijbaan) en ik had na mijn opleiding een jaartje een baan. Ik wilde dus wel eens graag in de zomervakantie op vakantie!
meneer piepen dat hij geen geld had, dus ik met mijn verliefde harses had aangeboden de helft van zijn ticket te betalen. want tja, baan hè, komt vast wel weer retour uiteindelijk.
Fijne vakantie (behalve mot over onze gezamenlijke pot)
eenmaal thuis ging hij direct kijken hoeveel geld nog op zijn rekening stond. ik zag de bedragen en die gast had nog honderden euro’s op zijn rekening en een spaarrekening van 10.000 (gulden!)
als hij zelf zijn vakantie had moeten betalen had hij die maand niet 500 gulden kunnen sparen!!!