Eetbui-topic

Helaas ook voor mij herkenbaar. Bij mij ook ontstaan uit anorexia (inmiddels 13 jaar geleden) en sindsdien heb ik eigenlijk elke week wel één of meer eetbuien. De laatste tijd gaat het gelukkig op dat gebied beter, maar nu merk ik dat ik mijn eetbuien eigenlijk ‘nodig’ heb om mijn depressie te onderdrukken. Als ik(vr)eet hoef ik niet na te denken of te voelen…

Gatverdamme k wil gewoon eigenlijk niet meer leven ik voel me zo facking vies lelijk dik mislukte

Hele passende topic voor mij dit. Ik ben een enorme emotie-eter. Met name als ik ongelukkig, verdrietig of boos ben. Het slaat zo nergens op, maar ik weet niet hoe ik dit kan veranderen.

Heb dit trouwens niet altijd gehad, dit is iets van de laatste vier jaar denk ik? Daardoor frustreert het mij nog meer.

Als ik bijvoorbeeld kijk naar vandaag; ik werd al boos wakker omdat ik ook gister zo in slaap ben gevallen. Er zijn op t moment een hoop dingen extreem kut in mn leven. Dat maakt mij zo boos en verdrietig dat ik mijzelf een soort van straf? ofzo, door niet normaal te ontbijten maar de hele dag alleen vieze snoep en chocola te vreten. En zo gaat het constant eigenlijk. Alleen maar fastfood eten en lopen snaaien en ondertussen van mijzelf walgen. Met name als ik in de spiegel kijk of op de weegschaal ga staan. Gadverdamme zeg

Ik vind dit zo erg om te lezen. Had echt gewild dat ik dit gevoel van jou (en anderen) kan wegnemen. Je bent niet vies walgelijk of mislukt!!!

Kom me ook melden hier… zo’n buikpijn soms waarom doe ik dit :frowning: Mijn lichaam verdiend dit niet maar waarom is het dan toch zo lastig hè? Ik zou zo graag willen dat ik mijn lichaam alleen zou voeden met wat er goed voor is ipv deze troep. Heb het gevoel dat dat een beetje mijn aanpak moet gaan worden.

Iemand gelukt om meer deze mindset te krijgen?

1 like

Wauw wat goed van je mag je super trots op zijn! :smile: Hoop dat ik ook binnenkort zoiets kan zeggen… Als ik vragen mag, wat denk je dat bij jou nu echt voor die omslag heeft gezorgd?

1 like

Ja moeilijk te zeggen! Ik denk dat het belangrijk is om echt niet te weinig te gaan eten. Te steng zijn en veel hongermomenten maken de kans (voor mij) echt groter op een eetbui. Daarnaast tel ik geen calorieën wat ik in het verleden wel vaker deed, en dan kon ik mezelf al helemaal gek maken als ik bij wijze van spreken 1600 cal at terwijl ik van te voren 1500 met mezelf had afgesproken. Ook zijn nu in principe geen voedselgroepen of producten ‘verboden’.
Ook probeer ik me te focussen op de goede kanten van voeding, namelijk op de eerste plaats dat het je lichaam voedt. Dus ik probeer goed voor mezelf te zorgen en gezond eten hoort daar ook zeker bij.
En met een keer iets minder gezonds eten ben je niet direct compleet terug bij af, zelfs al zou dit uitlopen op een eetbui! Ik denk dat we echt allemaal behoorlijk steng en te perfectionistisch voor onszelf zijn. Wat misschien zelfs het probleem in stand houdt.

Ik heb echt nog niet het wiel uitgevonden, en denk ook niet dat mijn probleem nu in 5 weken is opgelost. Want de eetbuien staan natuurlijk ook vaak in relatie met stress/verdriet/boosheid/beloning/troost. En de afgelopen 5 weken is alles redelijk kalm in mijn leven, dus ik ben benieuwd hoe het gaat als ik weer tegenslagen krijg.

2 likes

Je bent knap en love you

Oh ik last dit bericht pas nadat ik mn reactie had geplaatst :laughing: Maar dat is inderdaad ook een beetje de weg die ik nu probeer te volgen! Hoe vaak ik m’n lichaam wel niet pestte met zoooveel suiker en vet in een korte tijd, wat dan ook weer zorgde voor een tekort aan gezonde voeding (door het overslaan van een gezonde avondmaaltijd bijv.). Ik denk dat ik echt lange tijd vitamines tekort kwam, dus ik probeer me nu te focussen op dat ik mijn lichaam een groot plezier doe met eten met veel vezels, vitamines, weinig toevoegde suiker, e.d.

:pensive:

Ik zag net mn armen in de spiegel en nu wil ik deze outfit uit :frowning:

Ik vind dit topic trouwens fijner om te spammen omdat hier meiden zitten die hetzelfde hebben en niet die van 59 naar 54 kg willen afvallen (tuurlijk mag dat ook maar ik voel me daar niet comfortabel bij) maar als mijn zeikberichten te veel zijn moeten jullie dat zeggen hoor

3 likes

Liev

Ik baal ook zo dat ik iedere keer weer smoesjes verzin om onder sociale gelegengeden uit te komen om ofwel te vreten ofwel omdat ik me lelijk en dik voel omdat ik een vreetbui heb gehad. Vanavond had ik eigenlijk een gezellig avondje borrelen gepland met collega’s, maar ik heb gisteren eetbuien gehad dus eigenlijk wilde ik vanavond thuis blijven zodat ik niet hoefde te drinken (aka kcal. zuipen) maar nu heb ik alweer 2 vreetbuien gehad… :frowning:

:frowning: :heart:

1 like

Oja dit gedrag ken ik ook heel goed :pensive::heart:️ Sterkte
Misschien als je dit vaker hebt een idee om wel proberen te gaan als je zin hebt, kom je misschien weer in een positievere vibe als je weet dat je anders waarschijnlijk toch weer een eetbuien gaat hebben

1 like

Ja, ik moet echt die cirkel weer doorbreken…

Ik kom me ook melden. Ik worstel al heel mijn leven hiermee. En er lijkt nooit echt een eind aan te komen. Het gaat wel een stuk beter sinds ik niet meer dieet en intuïtief ben gaan eten, maar nog steeds heb ik mijn hardcore binge momentjes af en toe. Het is zo kut, vandaag had ik ook zoiets. Stond op het punt om te gaan eten, maar had natuurlijk al trek en honger. Dus ik trek mijn kastje open en ga serieus havermout koekjes in amandelpasta dopen? Wtf man zo onnodig ook gewoon want ik ging al iets lekkers eten wtf.

1 like

Bedankt voor je bericht en dat je me even citeert! Ik vind het een goed verhaal en het is fijn dat het voor jou in elk geval werkt maar mijn hoofddoel is en blijft afvallen en dat bereik je er niet mee. Misschien is jouw hoofddoel mentale rust en subdoel afvallen of op gewicht te blijven. Of misschien is jouw hoofddoel een gezonde relatie met eten opbouwen.
Eigenlijk is mijn hoofddoel zelf-acceptatie. De subdoelen zijn afvallen en mentale rust.
Het probleem nu is echter dat ik mezelf alleen accepteer zodra ik aan het afvallen ben. Ik wou dat ik mijn gewicht kon accepteren en geleidelijk werken aan een gezonde relatie met eten maar zo ver ben ik helaas nog niet.

Heel herkenbaar allemaal. Het vervelendste vind ik de invloed die eten heeft in mijn leven.
En ik weet wel wat qua eten goed en gezond is, maar weten en doen zijn twee hele verschillende dingen helaas.

2 likes