Mijn zus heeft een keer het omgekeerde gedaan. Wij zaten samen aan de eettafel, en toen zei ze tegen mijn ouders dat ze even moeten komen zitten, want we moesten ze iets vertellen.
Dus mijn ouders gingen een beetje nerveus zitten, zij kijkt ze aan met een uitgestreken gezicht en zegt: ‘Pap, mam, we moeten jullie iets vertellen. We zijn geadopteerd’
102 likes
Mijn jongere zus kreeg van mijn moeder de koosnaam “kloon”, wat volgens haar verwees naar clown, want ze zei het enkel als mijn zusje een beetje gek deed of grapjes maakte. Mijn zusje en ik leken heel erg op elkaar in onze heel jeugdige jaren, in die mate dat zelfs onze ouders en wijzelf niet meer weten wie wie is op de fotos van destijds.
Op een bepaald moment huilde mijn zusje zo hard toen mijn moeder haar weer “kloon” noemde, want ze was helemaal geen kloon van mij en gewoon haarzelf. T kind dacht tot haar 8ste dat ze in een lab was gekloond 
Gelukkig lijken we tegenwoordig hélemaal niet meer op elkaar.
33 likes
Mijn zusjes hebben een keer een close-up gefilmd hoe een van hun aan het schijten was. Zodat ze wisten hoe het uit je reet kwam, zegmaar.
I just can’t.
59 likes
Hahaha je arme ouders
1 like
Wow 
1 like
Ik begreep het concept van een verjaardagskalender niet. Dus op die kalender staat wanneer mijn opa en oma dood zijn gegaan met het jaartal en een kruisje erbij 
Mijn moeder heeft dit idd ook op de verjaardagskalender staan. Niet van ‘iedereen’ maar van de opa’s en oma’s bijv wel
3 likes
Oh echt? Is het dan wel gebruikelijk? Misschien vindt mijn moeder het niet gebruikelijk
Mijn moeder zette wel een kruisje achter de persoon als diegene overleden was. Maar dan dus gewoon bij de verjaardag van die persoon, waar die naam dus al stond. Niet later op de datum van overlijden die naam er neer zetten.
1 like
Opa streepte overledenen door en schreef hun overlijdensdatum achter de naam. Op het eind had opa nog twee levende mensen (van zijn vrienden, dus niet jongeren familieleden) erop staan. Hing op de wc. Dus ieder bezoek en toiletbezoek daar was treuriger.
15 likes
Ik ga echt stuk om alles hier.
Wij vonden het vroeger leuk om ‘blind’ te gaan fietsen. Dus mijn vriendin ging dan fietsen met haar ogen dicht en ik zat dan achterop voor aanwijzingen. Gelukkig woonden we niet in Amsterdam ofzo maar goed. Toen zijn we dus 1 keer zo hard op onze bek gegaan waarbij mijn kin open lag. Ik vond dat zo gênant (kennelijk had ik ergens wel door dat het raar was wat we deden) dus ging helemaal voor de buurvrouw die erbij stond verbergen dat ik bloedde, zie het nog voor me. Maar uiteindelijk thuis bleek wel dat het gehecht moest worden, volgens mij heb ik toen ook één of ander lul verhaal opgehangen bij m’n moeder.
7 likes
Hahahaha dat blind fietsen deden wij ook! Wel vaak mee gevallen maar nooit zo heftig als jij. Hoe bedenk je het ook haha
1 like
Oh echt haha, ja zo dom!
Mijn ouders maakten ons altijd wijs dat er een rood kruis op je voorhoofd verscheen als je liegt.
Mijn broertje had ooit een keer iets gedaan wat niet mocht, en toen stond hij dus met zijn hand zn voorhoofd te bedekken en zei hij met een stalen gezicht ‘nee, ik heb het niet gedaan!’.
41 likes
Ik ging een keer blind fietsen. Fietste de sloot in terwijl mijn moeder er naast fietste. Gelukkig woonde een vriendin van mijn moeder dichtbij en kon ik daar douchen. Zat echt onder het kroos
31 likes
Haha zonder iemand die je aanwijzingen gaf, dat is helemaal ambitieus!
2 likes
Ik heb hardop moeten lachen hierom. Ik zie het helemaal voor me dat je moeder niets doorheeft en opeens d’r kind rustig de sloot in ziet fietsen.
31 likes
Hahaha ik fietste een meter voor haar inderdaad. Het was nog wel “dikkekip? DIKKEKIP!!!” Maarja toen was de plons er ook al
Doet het nog altijd goed op feestjes.
31 likes
Ik snap dat ze ipv DikkeKip je echte naam riep, maar zie nu voor me dat ze dat echt zou roepen hahaha hardop lachen
47 likes
Hahahahaha ik zie het al voor me dat het arme kind in de sloot valt en moeder uit onmacht: “JEZUS DikkeKIP” erachteraan roept
21 likes