Ja ik denk zelfs dat mijn moeder me dit weleens zei, en dat ik dan met overslaande stem terug schreeuwde YOU DON’T KNOW MY LIFE. Puberen was zo leuk!
Begin niks met hem. Had me 4 jaar gescheeld waarin ik kon feesten en lol kon hebben. Je moet geen zorgen hebben als je 16 bent.
Ik ben trots op je! Je bent een geweldig kind!
Later word je een huppelkut die in kokerrokken naar haar werk gaat, dus stop nu maar met ‘speciaal’ en ‘edgy’ doen, je bent leuk zoals je bent.
Ga iets leuks doen met je broertje, trakteer hem op een ijsje.
Wees wat liever voor jezelf.
Wees niet zo gefixeerd op je uiterlijk. Probeer niet zo nodig ‘apart’ te zijn. Dat is namelijk allemaal pure tijdsverspilling. Niet al je klasgenoten zijn boemannen, vraag eens wat aan ze of reageer normaler. En geniet thuis intens van je ouders, want het leven kan helaas oneerlijk kort zijn.
Dat die pummel waar ik mee samen was dus echt niet de liefde van mijn leven was. Tranen heb ik gelaten om die jongen, emmers vol. Smekend om bij mij te blijven omdat ik niet zonder hem kon. Dat lukt ondertussen prima haha.
Ik heb jaren geleden een brief gestuurd via internet die ik als 16 jarige heb getypt en ga krijgen op de dag dat ik 26 word. Ik weet ondertussen niet goed meer wat er juist in staat dus ben echt benieuwd. Nog iets meer dan een jaar geduld…
Doe gewoon wat jijzelf graag doet in je leven en kijk niet teveel naar de verwachtingen van anderen.
Je kan meer aan dan je denkt.
Oh, dit is echt superrandom maar ik wist niet dat jij deze achtergrond had. Ik zelf namelijk ook (+ bijbehorende shit). Ben nu echt benieuwd waar je hebt gedanst,haha. Hoef je natuurlijk niet te delen hoor ivm anonimiteit, maar wilde ik ff zeggen
Stop met afvallen en eet normaal
Same. Alleen had ik gewild dat ik in therapie was gegaan. Vind het nog steeds moeilijk om over gevoelens te praten.
Ga naar buiten en bouw een sociaal leven op!! Ipv te zitten gamen
En stap over je onzekerheid heen en leer voor jezelf op te komen! (Dit laatste kan ik nog steeds wel tegen mezelf zeggen)
Gewoon in mn eigen woonplaats, nooit ''echt" wat mee gedaan buiten wekelijks gewoon naar les gaan van mn 2e (peuterballet) tot mn 18e. Maar zo niet professioneel was genoeg om geen normale relatie met eten te ontwikkelen in elk geval.
Ik zou echt heel veel willen zeggen omdat het niet echt een hele fijne periode was.
Maar voornamelijk, geniet en doe wat je wilt, serieus zijn komt later wel en probeer wat meer van jezelf te houden.
Via de site ‘Future me’
Negeer dat iedereen tegen je zegt dat je tienerjaren gaan om jezelf te vinden. Dit is één van de momenten dat je je het meest jezelf voelt en je gaat later zo trots zijn op jezelf. Dat verdriet dat je nu hebt, omdat je ‘vriendin’ niet meer met je om wilt gaat omdat je bekend staat als het meisje met het roze haar? Die komt erger terecht dan jij. Trouwens op je 25ste weet je nog steeds niet wie je bent en dat is prima.
Laat je alsjeblieft niet zo leiden door onzekerheid, je bent fantastisch, hebt een prachtig lichaam (wacht maar tot je gaat studeren hahaa) en er gaan echt jongens komen die je leuk vinden om je awesome zelf. Dat besef komt gelukkig vanzelf en mensen waar je je nu (of later) druk om maakt over wat ze van je denken, ben je jaren later inmiddels bijna vergeten.
Oh enne, je denkt dan wel dat je het slimste meisje van de klas bent, misschien ben je dat ook wel, maar ga alsjeblieft eens wat aandacht aan school (en later aan studie) besteden. Die perfectionistische beste vriendin van je (blijft overigens je beste vriendin (y) ) zit niet altijd meer naast je om je te motiveren, dus het zal toch echt uit jezelf moeten komen.
Verder, enjoy, je gaat heel veel leuke dingen tegemoet. Oh en met je tengels van die acne afblijven, dat veroorzaakt littekens!
Niet zoveel sletten en met je gevoelens laten spelen
Wat vet!