Ik vind dit ook altijd lastig. Misschien dat je het er in het vervolg als je niets weet te zeggen, dat je kunt vragen of ze dan voor jou niet meer willen zeggen, omdat jij het niet prettig vindt? Niet dat ze dan wel begrijpen wat erachter zit, maar misschien zeggen ze het dan wel minder.
1 like
Ja dat heb ik geprobeerd maar ze weigeren echt keihard. Niets willen ze erover horen en ze lachen me eigenlijk in feite uit. Ook echt ‘waar haal je die onzin toch vandaan de laatste tijd’
Het is zo frustrerend dat zij degene zijn die fout zitten en het hardste schreeuwen, en ik dan uiteindelijk toch degene ben die zich schaamt en af en toe wat mompelt.
3 likes
Politieke overtuigingen doen er wél toe. Op wie je stemt doet er wél toe. Het zegt iets over waar jij in gelooft, waar je voor staat. Het zegt iets over hoe jij naar mij, mijn familie, mijn geliefden kijkt. Over hoe je naar de wereld kijkt, naar mensen die anders zijn dan jij – welke rechten je mij gunt en welke rechten je hen gunt. Het zegt iets over wat je denkt over arme mensen, over dakloze mensen, over zij die het zwakste zijn in de maatschappij. Het zegt iets over wat je bereid bent op te offeren voor je eigen welzijn. Het zegt iets over wie je bent. Daar beëindig ik vriendschappen voor.
https://www.demorgen.be/meningen/waarom-ik-vriendschappen-beeindig-door-de-politiek~b52e4c13/?referer=https%3A%2F%2Fl.facebook.com%2F&utm_campaign=shared_earned&utm_medium=social&utm_source=facebook
Een goede column over vriendschappen beëindigen wegens politieke verschillen.
8 likes
Ik zeg als argument dat het woord neger is ontstaan om de vracht van een schip aan te duiden; namelijk de slaven. Dus dat je dat woord logischerwijs echt niet kan gebruiken.
Bovendien bestaan er geen menselijke rassen.
En daarnaast is de toevoeging ‘neger’ (of andere aanduiding van huidskleur/etniciteit) in nagenoeg 100% van de gevallen niet relevant voor het verhaal, dus kan sowieso weggelaten worden.
6 likes
Ik kan me hier ook zo druk over maken.
Ik heb ook bewust niet gekozen voor tropencoschap, omdat ik het niet ethisch vonden. Veel mensen deden dat, want ja, dan kon je pas echt veel doen en was je pas echt verantwoordelijk. Ik vind dat het neerkomt op experimenteren op de mensen daar. In Nederland mag je als co-assistent niet werken zonder supervisie (en eigenlijk als arts-assistent ook niet), maar daar mochten ze als ‘echte dokter’ functioneren. Zonder voldoende kennis. Dingen doen waarvoor je nog onvoldoende ervaring hebt. Supervisoren te laat inschakelen en die vaak niet bereikbaar waren. Ik vind dat onverantwoordelijk en ik weet zeker dat er mensen dood zijn gegaan aan deze situaties. Ik heb overigens niks tegen tropenartsen, wel tegen coassistenten die in derde wereldlanden even fijn mogen experimenteren op mensen met dingen die in Nederland/Amerika nooooit hadden kunnen gebeuren.
9 likes
Ik kan het artikel niet lezen door de paywall. Maar ik vind dit echt moeilijk.
Ik was dit weekend bij een goede vriendin. Echt een lief meisje die alles doet voor haar vrienden.
En toen ging het over de verkiezingen. En dat meisje zei: Ja ik heb op VB gestemd. Ik schaam me er niet voor. Niet dat ik racistisch ben ofzo hoor maar ik ben gewoon tegen al die profiteurs en degene die niets doen.
En toen dacht ik echt pfff hier zo geen zin in. En heb toen gewoon gezegd (vrij stil ook denk ik) ik ben het niet eens met hun visie.
Maar ik had echt geen zin in een discussie om haar duidelijk te maken dat VB geen goede partij is. En dat er maar weinig echte profiteurs zijn en dat dat niets te maken heeft met afkomst en…
En ik wil eigenlijk mijn vriendschap met haar niet kwijt? Maar ook hier ik kan ervoor kiezen om dit stuk van haar te negeren door mijn privilige (toch?).
artikel
Waarom ik vriendschappen beëindig door de politiek
Sabrine Ingabire (23) is journaliste en schrijfster. Ze is aan de slag bij NRC Handelsblad in Amsterdam. Haar column verschijnt tweewekelijks.
✦ Exclusief voor abonnees door 12 juni 2019
‘Je gaat toch geen vriendschap beëindigen omwille van politieke verschillen?’ Soms mis ik de vriend die dat twee jaar geleden zei tijdens een van onze gesprekken. We kwamen namelijk echt goed overeen. ‘Politieke verschillen.’ Alsof ‘politiek’ iets abstract is en niet iets wat ons leven vormt. Ons leven is politiek. Politieke verschillen zijn levensverschillen. Daar ben ik mij, als zwarte vrouw, continu van bewust. Hij, de witte man tegen wie ik praatte, leidde ook een politiek geladen leven – alleen was hij niet verplicht er constant bij stil te staan.
Soms wilde ik hem vragen of hij hier ook zo nonchalant over zou doen als politiek op dezelfde manier over hem ging. Als heteroseksuele cisgender witte mannen onbestraft gedood zouden worden, als heteroseksuele cisgender witte mannen op straat verbaal aangevallen zouden worden, als heteroseksuele cisgender witte mannen minder rechten en kansen zouden hebben – zou hij dan bevriend willen zijn met iemand die die zaken niet belangrijk vond? Zou hij bevriend willen zijn met mensen die deze zaken zomaar terzijde kunnen schuiven?
Toch was hij mijn vriend; hield ik van hem, en omgekeerd. Ik maakte vroeger zo vaak uitzonderingen voor mijn oude vrienden. Die je al heel lang kent, en van wie je oprecht houdt, hoewel je weet dat ze eigenlijk op (extreem)rechtse partijen stemmen. Het is moeilijk om een diepe band met iemand met wie je bent opgegroeid te verbreken omdat die persoon om de vijf jaar eens een paar bolletjes inkleurt waarvan je echt zou hopen dat die ze niet zou inkleuren.
Het zijn maar bolletjes – en vrienden zijn voor het leven, toch?
‘GRAPPEN’ OVER MIJN DOOD
Er is een jongere versie van mezelf die hier twijfelend ‘ja’ op antwoordde. Vrienden zijn voor het leven. Politieke partijen bepalen niet wie je bent. Het is niet omdat je op racistische partijen stemt dat je ook racistisch bent. Misschien ben je aangetrokken door hun economische standpunten, misschien hou je je niet zo veel met politiek bezig en heb je Bart De Wever ooit een overtuigende speech horen geven en dacht je: ‘Op deze man stem ik’. Misschien wil je jouw racistische oma niet teleurstellen.
Misschien. Die redenen vind ik interessant, en wil ik horen – het is altijd goed om te weten waarom mensen op racisten stemmen, om te weten waarvoor (of waartegen) je je inzet. Maar die redenen, hoe goed ze soms ook klinken, zijn niet meer genoeg om zogenaamde ‘vrienden voor het leven’ te vergeven.
De bolletjes zijn geen abstracte dingen. Ze hebben een impact die niet voor iedereen tastbaar is, maar wel voor diegenen die het meest kwetsbaar zijn. Hoe kan je van mij houden en stemmen op partijen met leden die via memes ‘grappen’ over mijn dood? Hoe kan je van mij houden en stemmen op partijen die, als ze aan de macht zijn, ervoor zorgen dat ons land minder veilig is voor mij?
Je kunt het altijd verantwoorden. ‘Ja, die zijn anti-lgbtqi+, maar ze zijn goed voor x en y.’ ‘X’ of ‘y’ kan in geen enkel geval goedpraten dat partijen of mensen anti-lgbtqi+ zijn. ‘X’ of ‘y’ kan in geen enkel geval goedpraten dat partijen of mensen tegen immigratie, vluchtelingen, ‘buitenlanders’ zijn. ‘X’ of ‘y’ zullen nooit opwegen tegen mensenrechten. Want daar gaat het namelijk om: mensenlevens en mensenrechten. Het gaat om de vrijheid om te zijn wie je bent, om veilig te zijn, om te kunnen liefhebben wie je liefhebt. Het is niet iets abstracts waar je even abstractie van kunt maken omdat ‘x’ en ‘y’ gunstig zijn voor je.
OP WIE JE STEMT DOET ER WÉL TOE
Het boeit me écht niet dat je gelooft dat je rijk gaat worden en daarom op een (centrum)rechtse partij stemt, als je daarvoor bereid bent mensenlevens te (laten) verwoesten. Als ‘x’ of ‘y’ wél belangrijker zijn dan mensenlevens voor jou – dan verschillen onze morele principes zo veel dat onze vriendschap geen reden tot bestaan meer heeft.
Vrienden zijn voor het leven, toch?
Wat doe je met vrienden die stemmen op partijen die jou geen veilig leven gunnen? Of, eerder, wat doe je met vrienden die jou geen veilig leven gunnen?
Politieke overtuigingen doen er wél toe. Op wie je stemt doet er wél toe. Het zegt iets over waar jij in gelooft, waar je voor staat. Het zegt iets over hoe jij naar mij, mijn familie, mijn geliefden kijkt. Over hoe je naar de wereld kijkt, naar mensen die anders zijn dan jij – welke rechten je mij gunt en welke rechten je hen gunt. Het zegt iets over wat je denkt over arme mensen, over dakloze mensen, over zij die het zwakste zijn in de maatschappij. Het zegt iets over wat je bereid bent op te offeren voor je eigen welzijn. Het zegt iets over wie je bent. Daar beëindig ik vriendschappen voor.
Ik vind het gesprek erover aangaan ook het moeilijkste, maar eigk is het puntje bij paaltje zo dat je met je stem zegt ik sta achter deze partij/deze partij sluit zo nauw als mogelijk bij mijn visie aan.
Als die partij dan mij of mensen die ik belangrijk vind onderdrukt. Dan zegt die vriend eigk van het boeit mij niet als jij onderdrukt wordt als ik er maar beter door word.
Ik merk dat ik ook niet meer bevriend wil zijn met mensen die op zo’n fundamenteel gebied met mij van mening verschillen, omdat mijn politieke voorkeur zo duidelijk mijn normen en waarden laat zien (hiermee doel ik simpelweg op links rechts en niet een specifieke partij).
Maar ik snap ook dat zulke gesprekken rot zijn en dat je ook kan denken van als we 't er nou niet over hebben kunnen we dan wel vrienden blijven en dat is een keuze die aan jou is.
1 like
In theorie ben ik het hier volledig mee eens. Maar de praktijk is soms lastig.
Ook omdat ik niet het gevoel heb dat ik nergens benadeeld wordt door deze partijen. Ik ben een witte hetero vrouw uit de middenklasse. Waarschijnlijk zou ik hier harder in zijn ( in het verbreken van vriendschappen) als ik bv. een andere afkomst zou hebben.
Ik vind het trouwens wel heel eng hoe normaal het opeens is geworden om extreem rechts te stemmen. Hoe ik meer en meer die populistische meningen hoor. Ook van hoogopgeleiden. Hoe het propaganda en hun campagne echt zo goed aanslaat. Ik heb enkele “oude” vrienden op fb waar ik geen contact meer mee heb. Maar die geregeld commenten onder dingen van Dries van Langenhove. En dan denk ik steeds f$ck zoveel mensen die zo kortzichtig denken. Deze oude vrienden hou ik bewust op fb om te zien wat er aan die kant leeft. Maar ik walg van Dries en Theo Francken.
Wat goed en onderbouwd geschreven van jou!
Je hebt gelijk dat ik nu in een goede positie zit om het er met haar over te hebben. En het lijkt me inderdaad een goede insteek om te starten vanuit dat ik haar zo’n lieve en begripvolle vriendin vindt en het dan vreemd vindt dat zij op deze manier stemt.
Ik vind het alleen ook heel moeilijk om precies onder woorden te brengen waarom extreem-rechts zo slecht is. En dan vooral ook zonder belerend, denigrerend of beschuldigend over te komen.
En ik zie ook in dat als extreem-rechts echt aan de macht zou komen dit ook voor mij gevolgen zou hebben maar dit lijkt zo onwerkelijk ( doet me denken aan the handsmade tale).
Lastig voor jou dat je die vriendschap hebt verbroken. Ook sterk.
ps ik wou dat al mijn vrienden, familie en collega’s hier mee lazen op het forum want ik leer hier zo veel en wordt mij van zo veel meer bewust zoals white privilege. En ik merk dat mijn omgeving hierin zeer sterk achterstaat.
3 likes
Mijn vriend is dus ook rechts en ik ben zelf behoorlijk links met hier en daar wat nuances en ik zit altijd op hem te zeiken dat ik het zo’n eikel vind met z’n privileges en bekrompen gedachtegoed. Maar toen ik van 't weekend één van z’n beste vrienden sprak over dat hij vond dat als je gay bent je geen kind mag krijgen, want een kind mist dan óf een man óf een vrouw in het leven. Want toen hij puber was had hij het heel erg gevonden als hij z’n vader niet had gehad blabla.
En hij is nog wel als vluchteling hiernaartoe gekomen ook 14 jaar geleden. Zegt dus niets hè…
En toen keek ik naar rechts, naar mijn vriend en ben ik eigenlijk zó trots op hoeveel genuanceerder en een breder blikveld hij heeft gekregen. Zo wil hij ook minder vlees eten en is hij véél minder rechtlijnig. We zijn er nog lang niet, maar kleine stapjes en naar elkaar luisteren.
1 like
Wat had je dan verwacht dat dit zou zeggen over iemand? (dit klinkt aanvallend maar vraag me echt af welke aanname je hebt!)
1 like
Ik moet zeggen dat ik ook altijd verbaasd ben over mijn familie die destijds naar Nederland is gekomen en hun rechtste gedachtegoed.
Had verwacht dat hun ervaring als gemarginaliseerde groep hen wel wat socialer en empathischer had gemaakt.
3 likes
Ho, oeps, indd… Iets te snel geschreven tijdens m’n werk. Maar hij zit altijd te klagen dat er zoveel aannames en vooroordelen over “zijn volk en land” zijn (hebben geen al te best imago). Dan vind ik dat je daar zelf ook ver vandaan moet blijven. Maar who am I.
Hm ja ik snap je wel, maar aan de andere kant staat hij redelijk ver van de situatie van je voorbeeld, behalve dat hij ook tot een minderheidsgroep behoort. Ik snap je wel hoor maar ik zou graag willen dat iedereen inclusief denkt, ongeacht achtergrondsituatie (en ga dus ook niet meer ervanuit dat je door een bepaalde achtergrond inclusiever denkt, bedoel denk is de enige anti racistische partij in ons kabinet en die zijn tegen lgbtqi+)
Het argument ‘er bestaan geen menselijke rassen’ vind ik wel een heel moeilijke om te gebruiken. Vooral omdat er zoooveel, ook door donkere mensen, over ‘race’ gesproken wordt. Dan vindt mijn vader (helaas eentje die goed met een paar andere vaders van hier zou kunnen praten) helemaal dat ik uit m’n nek lul. Zoooo lastig.
Ik vind het ook zo lastig als mensen ras of race gebruiken. In het Nederlands verbeter ik altijd mensen. Je kan ook etniciteit gebruiken. Maar in het Engels zit het er zo ingesleten lijkt het. Zelfs voorvechters van gelijkheid gebruiken het daar terwijl je dan juist legitimiteit geeft aan het woord.
Voor de vaders:
De menselijke soort als geheel bevat genetisch zeer weinig variatie vergeleken met andere soorten. Twee groepen chimpansees gescheiden door een rivier verschillen genetisch nog meer van elkaar dan de gehele mensheid onderling, en die groepen zijn zeker geen verschillend ras.
Bron: http://www.ox.ac.uk/news/2012-03-02-chimps-show-much-greater-genetic-diversity-humans#
2 likes
Sorry dit is natuurlijk helemaal geen grappig verhaal maar heb echt gelachen om de voetballer-analogieën, fantastisch haha. Hoe reageerde je vriend op die medebewoner? Echt rot joh
1 like
Niet in het kabinet, wel in de kamer
Kabinet= alle ministers en staatssecretarissen
Regering= alle ministers en staatshoofd
Correctie nadat ik gecorrigeerd ben
Sorry was een klein foutje in een verder kloppend verhaal maar ik zie mensen wel vaker deze fout maken. Dus kon het niet laten.
1 like
Regering is alleen ministers en staatshoofd, staatssecretarissen maken geen onderdeel uit van de regering.
1 like
Zo bizar… Vind het bij mijn naasten vaak ook zo machteloos dat ik er zo weinig tegen kan beginnen dat ze steeds weer met dit soort dingen te maken krijgen, je kan wel dingen zeggen als je er bij bent natuurlijk maar dat voorkmot lang niet alles.
1 like