Oh ja snap ik helemaal! Zou ook echt balen van m’n vakantie, hopelijk valt ie dan een beetje aan het begin dat je in ieder geval nog een paar dagen vrij hebt!
Ik heb zo meteen m’n laatste examen van deze maand en ik ben nog nooit zo goed voorbereid en relaxt geweest, denk ik. Ik ga al best wel lang naar een psycholoog, omdat ik faalangst heb (had?) en daaruit voortkomend uitstelgedrag. En deze examenperiode gaat het zo goed! Zeker nu voor dit laatste examen, ik was afgelopen vrijdag al klaar. Ik moest dit weekend werken en heb maandag ook niets gedaan. Gisteren nog eens alles goed herhaald en ik voel me klaar. Wel wat gezonde zenuwen, maar niet die alles verslindende stress. En ik heb een goede balans kunnen houden met pauze/ontspanning en voor mezelf zorgen (normaal slaap ik de nacht voor een examen amper, eet ik alleen maar troep en is mijn kamer een bende na de examenperiode ). Ik heb m’n afspraak bij de psycholoog geannuleerd, omdat ik er helemaal geen behoefte aan heb.
En ik ben zo blij en trots .
Ik denk dat dit het belangrijkste is van wat je zegt. Je wil dit voor jezelf. Daar heeft niemand iets mee te maken, het is voor jou, van jou.
Ik doe een deeltijdopleiding (hbo) en heb 1 dag in een week colleges en 1 dag stage. In mijn groep zitten bijna alleen maar moeders en vaders en ik weet niet hoe ze het doen maar ze doen het. Ze werken keihard maar het kan echt. Ik zou beginnen met te gaan kijken bij open dagen van opleidingen die je leuk lijken, misschien kun je een dagje meelopen ergens. Als je dan de smaak te pakken krijgt kun je altijd verder kijken naar de praktische overwegingen. Maar er valt bijna altijd een mouw aan te passen en er zijn zovelen die op latere leeftijd, met kinderen, nog gaan studeren. Laat je alsjeblieft niet tegenhouden!
(Als dit weg moet, moet je het zeggen)
Ontzettende lastige situatie. Wat knap dat je het durft te delen. Allereerst: Je bent zeker niet te oud. Op mijn studie was ik met 20 de jongste en de oudste was 65. Vriend van mij is met 26 net aan een nieuwe studie begonnen. Als jij wilt gaan studeren, dan moet je dat doen. Ik denk echt dat je er anders spijt van krijgt.
Als ik in jouw positie zou zitten, wat natuurlijk makkelijk praten is want dat zit ik niet, zou ik bijles aan huis nemen voor die 21+ toets. Je kan ook heel makkelijk havo eindexamens online vinden om mee te oefenen. Denk dat die toets haalbaar is.
Dat de noodzaak qua geld er niet is, betekent niet dat de noodzaak er niet is om jezelf te ontwikkelen of zelfstandig te worden (stel dat het fout gaat met je man).
Uiteraard moet je doen waar je je comfortabel bij voelt! Studeren is natuurlijk ook niet alles.
En ik wil even kwijt dat ik het zo knap vind dat je voor je kind hebt gekozen toen.
Weet je WAT je wilt?
Mijn man heeft geen diploma na z’n havo. Maar is autodidact. Heeft ergens z’n randen ingebeten, zich binnen gewerkt en blijkt daar kei goed in te zijn. Althans, hij is gewoon best goed in wat hij doet.
Is er een optie in wat jij wilt?
Hoeveel Havo mis je? Is een jaar VAVO bijv een oplossing? En daarna thuis LOI/NCOI? Of een andere deeltijd/duale opleiding?
Zelf ben ik tijdens mijn bachelor getrouwd & zwanger geraakt (‘gepland’ - stom woord. Maar het ging bewust zegmaar). En doe nu de master deeltijd, met dreumes en weer zwanger (Jep, ook gepland). ben nu 25.
Iedereen vind me echt gek, ik vind t pittig, maar ook fijn. Mijn studie is niet m’n main goal in t leven, dus als ik vertraging heb, maakt me niet uit. Maar doordat er weinig verplichte onderdelen zijn (universiteit) blijf ik makkelijker thuis als de dreumes ziek is. Ik leer in de avonden, of wanneer opa/oma’s kunnen oppassen, en ben daar flexibel in.
Het enige wat soms pittig is, is als de dreumes een terror nacht(en) heeft en je wel door moet… maar uit jouw verhaal/bericht begrijp ik dat je die leeftijdAfase een beetje uit bent…
Mijn advies eigenlijk: bedenk wat je wilt en wat de wegen zijn: want er zijn er dus meerdere
@flower Ik vind het heel goed dat je dit voor jezelf en ook voor je kind gaat doen, ondanks je partner er niet zo het nut van inziet. In mijn omgeving hebben meerdere mensen een 21+ toets gedaan voor een hbo-opleiding. Ik heb toen ook iemand wekelijks geholpen en als je havo-niveau aankan is het eigenlijk prima te doen met een goede voorbereiding. Zeker nu je op deze leeftijd toch serieuzer in het leven staat. En nu zijn die mensen al veelal klaar (op 1 na) en zo blij dat ze wat betreft werk en financiën nu een veel minder onzeker toekomstperspectief hebben. Niet meervan de ene naar de andere tijdelijke baan en elke maand net rondkomen. En tuurlijk is het fijn dat je een partner hebt waardoor je het financieel goed hebt maar als er ooit iets gebeurt is het wel fijn als je zelf ook dingen kan opvangen.
Een studiepunt staat voor 28 uur. Dus bij een vak van bijvoorbeeld 5 studiepunten is de verwachting dat je er 140 uur aan besteedt en het dan haalt. Zij hebben het over 54 studiepunten maar meestal bestaat een jaar uit 60 studiepunten. Een volledige HBO bachelor is dan 240 punten. Een stage is ook weer zoveel punten, en een vak kan een verschillend aantal punten hebben. Soms kan je bij thuisstudies vakken gewoon één voor één afronden op je eigen tempo en zo studiepunten krijgen, en hoef je er niet per se 60 in een jaar te halen.
Thuisstudies zoals LOI zijn inderdaad erkend, dus theoretisch zijn ze hetzelfde. Maar er zijn inderdaad wel werkgevers die het als minder zien. Maar zeker niet allemaal!
Over je ‘ze zien je aankomen’ gedachte, ik snap dat je dat zo voelt maar ik moet er eigenlijk zelfs een beetje om lachen om hoe erg dit niet waar is. Ze hebben daar echt veel liever iemand van jouw leeftijd die hoogstwaarschijnlijk serieus is, dan een 17-jarige die net van school komt en het totaal niet serieus neemt. Echt wat voor types er rondlopen, dan vraag ik me echt af, wat doe je hier als je er totaal geen zin in lijkt te hebben. En daarbij is 24 inderdaad echt nog jong, vooral als je een deeltijdopleiding of thuisopleiding gaat doen. Als ik je advies mag geven, hou bij je beslissing er alleen rekening mee of je het wil of niet, en absoluut niet met je angst over wat zo’n hogeschool ervan zou vinden. En je weet ook nooit hoe je relatie eindigt. En sowieso wil je misschien wel gaan werken als de kinderen groter zijn, dan liever iets wat je leuk vindt. Ik denk dat een goede diëtiste ook echt wel werk kan vinden, maar daar weet ik verder niet zoveel van.
Je moet een studie gaan doen omdat jij het wil, niet om wat anderen zullen denken als je het niet doet. Makkelijk gezegd, maar ik denk dat je de meeste slagingskans hebt als je motivatie van binnenuit is.
Je hoeft je echt geen zorgen te maken over je leeftijd hoor. Ik ken zo veel langstudeerders die op de zelfde leeftijd klaar zijn als jij wanneer je nu zou beginnen. En die hebben bijna allemaal veel minder goede redenen (zoals zuipen op een vereniging, wat ik geen slechte reden vind persoonlijk, maar als zich niet hoeven te schamen dan hoef jij dat al helemaal niet.)
Ik heb iemand dichtbij me staan die de 21+ toets heeft gedaan en die vond het heel erg meevallen. Je kunt er zelfs voor oefenen als je zou willen.
Als ik naar jouw bericht kijk zou ik je willen adviseren om er gewoon voor te gaan. In jouw situatie zou ik voor deeltijd kiezen vanwege de tijd, maar ook omdat je dan waarschijnlijk bij wat oudere mensen in een klas komt.
Is er iemand die toevallig (gratis) toegang heeft tot publicaties op Science Direct? Ik zit niet op de uni (HBO) dus kan het niet openen.
Moet deze publicatie eigenlijk even lezen:
Ik! Stuur maar even je email in privébericht!
Je bent fantastisch!!
Ik zit eraan te denken om te beginnen met een post/executive (?) master naast mijn baan. Alleen nu zoek ik een goed overzicht van het aanbod, maar ik kan niet echt iets vinden. Heeft iemand tips? Ook qua universiteit/instelling?
Bij sommige opleidingen was het NL + ENG + Geschiedenis en soms NL + ENG + Wiskunde of soms weer wat anders.
@Chan heb je hier wat aan? https://universitairemasters.nl/
Edit: oh volgensmij alleen normale masters.
Ja klopt, dat zijn gewone. Ik had al wel op websites gekeken van instellingen, maar ik heb nog niet iets gevonden waarvan ik denk ‘dat wil ik’. Maar goed, heb ook nog wel 2 of 3 maanden om erover na te denken als ik in september wil beginnen
Dan is misschien toch de makkelijkste weg om alle websites van de universiteiten af te gaan. Ik zag nog wat startpagina’s maar volgens mij waren die ook super verouderd.
Ik heb een 17 voor dit examen!!! (Op 20, is het hier)
Mijn docent beoordeelt iedereen op zijn of haar kunnen. Mijn klasgenoot heeft bijvoorbeeld een verslag ingeleverd met enorm veel spelfouten, structuur fouten, onjuiste conclusies en heeft zelfs dingen niet gedaan maar krijgt een voldoende.
Ik lever een verslag in met alles wat er in hoort met de juiste structuur en krijg een onvoldoende WANT hij verwacht meer van me ivm mijn functie.
Ik heb mijn ondernemer haar verslag laten lezen en hij is van z’n stoel gevallen van het lachen. Er klopt gewoon niks aan dat hele verslag.
We hebben donderdag onze eind presentatie en heb mensen gevraagd om te kijken hoe hij op mij reageert en op de ander.
Ik weet bijna zeker dat ik kritiek ga krijgen en dat zij het in 1x haalt.
Ben ff zoooo klaar met school. Maandag begin ik met afstuderen en binnen mijn studie kom je dan wekelijks voor 2 uur ofzo op school om met een aantal andere afstudeerders te kunnen praten over dingen waar je tegenaan loopt. Dikke prima, vast heel praktisch. Alleen ik weet nu nog steeds niet in welke groep ik ben ingedeeld en wanneer ik naar school moet komen?! Vind dit zo’n rare gang van zaken. Ik lijk ook een van de enigen te zijn die het nog niet weet, want 4 vriendinnen van mijn studie die ook afstuderen hebben al gewoon hun groepje en indeling ontvangen.
Aan de ene kant heb ik zoiets van: ik ga mailen! Maar aan de andere kant ben ik bang dat ik daardoor direct een negatieve indruk maak bij mijn begeleider ofzo? En diegene moet mij straks toch ff een mooi cijfer geven.
Ben nu al helemaal klaar met het afstuderen.
Je kan ook mailen en vragen wanneer het bekend wordt gemaakt misschien? Dat is niet meteen van joh raar dit waarom duurt het zo lang (en laat meer een negatieve indruk achter), maar dan krijg je misschien wel meer duidelijkheid en denkt je begeleider wie weet ook van oh ja mensen wachten hierop laat ik een beetje vaart maken (dat hoop ik altijd).
Ik denk niet dat je begeleider dat vreemd zal vinden, juist goed als iemand voorbereid wil zijn in plaats van het afwachten lijkt me.
Heel irritant als iets al bijna is en je nog geen idee hebt wanneer, vooral als je nog werkt of iets anders doet buiten je studie.