Hahaha ja stel je voor, nee ik heb ff in de documenten gekeken. Sorry te laat mevrouw Jansen, ga maar lekker dood.
Ah oke dan scheelt het niet zo veel. Misschien zit er nog verschil in de landen in de zwaarte van het medisch-professionele oordeel, in een situatie waarbij iemand niet aanspreekbaar is en er keuzes gemaakt moeten worden.
Mensen zeggen vaak: ja ik wil niet dat ik in leven word gehouden als ik er toch niet goed uit kom.
Nou helemaal terecht, maar dat willen artsen ook niet. En stel juist andersom (ik wil dat jullie er alles aan doen om me in leven te houden), dan zal er besproken worden dat dat niet-medisch zinvol handelen is. Dus dan gebeurt het ook niet.
Maar helemaal met je eens dat het goed is om er over na te denken en waar zinvol dingen vast te leggen. En idd nĂet bij de notaris (wat een wassen neus is dat hier in Nederland, pff).
Ja als ik dan denk aan dat andere document wat enkel bij coma kan ingeroepen worden. Ik heb dat maar ingevuld om alles op orde te hebben, maar in feite is dat in Be ook niet per se nodig omdat dokters je sowieso wel laten sterven als de situatie zo uitzichtloos is.
Dat document kan je ook laten registreren op het stadhuis. Toen ik dat deed zat daar zo een jonge vrouw heel raar te kijken en zei ze iets van dat zij dat te eng vond om over na te denken. Maar dat moet je gewoon nu doen nu het nog kan. Vind het jammer dat de dood nog zo vaak een taboe onderwerp is terwijl we het allemaal gaan meemaken.
Sinterklaas surprises
- Tof
- Stom
- Neutraal
0 stemmers
Doen we in België niet aan, en ook geen gedichten
Ik vond het altijd zoân gedoe en mn moeder blijkbaar ook want ze kocht altijd een heel groot oranje papier, rolde dat in een wortelvorm, vastzetten met nietjes. Cadeautjes erin en met groen crepe papier wat slierten. En met viltstift wat zwarte strepen. Denk 10 minuten werk haha.
Ja aan de andere kant probeer ik mensen ook wel altijd gerust te stellen dat in het overgrote deel van de medische diagnoses en situaties je als patiĂ«nt âgewoonâ aanspreekbaar en wilsbekwaam bent, en het veel vaker een langzaam proces is in plaats van een acute situatie.
Echt schrijnende gevallen, waarbij iemand maanden/jaren tegen zijn zin doorleeft in een penibele situatie zijn er gelukkig bijna niet meer, heb ik de indruk. Maarja, eentje is er al te veel.
Je bent niet uit het niets knetter-dement en wilsonbekwaam, meestal gaan er jaren overheen waarin de diagnose er wel is, maar er nog goed met mensen te praten is over dit soort zaken.
En de boomers en de generaties daaronder zijn hier heel pro-actief mee bezig, wat een goede ontwikkeling is. Al lijkt het wel alsof iedereen die ik spreek uiteindelijk euthanasie wil en dan denk ik wel telkens: oke dat wordt er tzt elke maand eentje ofzo?! Niet te doen denk ik, maar goed, andere discussie.
Moet jij dit jaar surprises maken?
- Nee
- Ja
0 stemmers
Gedaan en gisteren uitgepakt, was weer feest!
Op de basisschool is het meerdere keren voorgekomen dat een kind teleurgesteld was dat ik zijn/haar surprise gemaakt had en ik neem het ze niet kwalijk.
En wat voor surprise kreeg je? Een schoenendoos als sinterklaasboot?
Ja maar dat verhaal, waarschijnlijk heb je het nooit nodig maar je zal maar net diegene zijn en dan is het te laat.
Ik heb 1 seizoen gekeken vsn 24 uur in de E.R. op videoland. Het viel me op dat de artsen daar echt te pas en te onpas, luv, sweetheart, darling, honey, tegen de patienten zeggen. Nou zeggen Britten dat voor zover mijn ervaring sowieso direct maar toch vind ik het een beetje gek.
Wat zou je ervan vinden als een arts tegen jou op de spoed eisende hulp, schat, lieverd etc. Tegen je zegt?
- Raar
- Leuk/lief
- Neutraal/geen mening
0 stemmers
Ik heb zelfs in mân bevalplan staan dat ik niet wil dat ik meid oid word genoemd. Ik kan daar zo niet tegen, woest word ik dan.
Ik ben gewoon Kryptonite dus noem me ook zo.
Ja snap ik, gebeurt dat vaak? Ik zie helemaal voor me dat verloskundigen zeggen, heel goed, nog 1 keer persen meisje. Maar al helemaal op de seh, daar ken je de artsen zeer waarschijnlijk niet, dan wil je toch geen schat of lieverd worden genoemd.
Mijn huisarts heeft wel eens â och meisje tochâ gezegd tegen me. Maar van haar kan ik het wel hebben juist. Ligt ook denk ik aan de band die je met de patient hebt.
Ik hoorde het bij zoân bevalprogramma met Bobbi Eden nogal vaak voorbij komen. âKom op meid, bijna, nog iets harder persen!â âJe doet het goed, je bent goed bezig meisâ.
Toen ik dat zag heb ik het gelijk opgeschreven in mân plan dat ik die woorden niet wil horen. Ik spreek mensen er in het dagelijkse leven ook altijd op aan alleen ik verwacht dat ik dat tijdens mân bevalling niet op een hele subtiele manier zal brengen dus voorkomen leek me beter.
Ik werd laatst door mân baas âeen lieve, leuke, slimme meidâ genoemd. Dit was als een compliment bedoeld. Ik ben bijna 32, geen 16, even voor de goede orde.
Wat vind je hiervan?
- Prima
- Raar
- Leuk/lief
- Kan niet
- Kan best
0 stemmers
Ik vind het wel lief (omdat ik denk dat het zo bedoeld is), maar ik vind het ook raar en vind dat het niet kan (zeker niet in een setting op werk)
Zeker door de woordkeuze vind ik het zo wat neerbuigend klinken ofzo?
Ligt aan de situatie, als ik daar in levensbedreigende situatie aankom of heel veel pijn heb ofzo dan zou ik het wel geruststellend vinden als een verpleegkundige lieve woorden zou gebruiken. Van een arts verwacht ik wel iets meer distantie