Wordt hier gewoon misselijk van, dan spoor je echt niet!
Kattenfoto’s van onder een glazen tafel zijn echt de beste Ik vind dat ook zo leuk om te doen
Ik heb een vraag waar ik het antwoord eigenlijk al op weet, maar toch wil ik graag jullie geruststelling
Het duurt nog even, maar over een tijdje willen mijn vriend en ik een kat nemen. Ik heb zelf in het verleden een kat gehad die ik eigenlijk nog steeds mis. Het voelt een beetje als liefdesverdriet: ik kan me niet voorstellen dat een andere kat net zo fijn is als zij. Ze was zo lief en paste qua karakter ook heel goed bij mij (rustig, als ze aandacht wilde, dan kwam ze, maar ze zat niet aan me vastgeplakt). En ik ben bang dat ik een andere kat niet net zo leuk ga vinden. Hoe is dat bij jullie gegaan?
Ik had een kat met wie ik echt een klik had. Ik kreeg hem toen ik 1.5 was en hij overleed toen ik 18 (?) was, dus ik ben echt met hem opgegroeid. Hij ging dood en een halfjaar later kwam er een kat aanlopen bij mijn ex die daar ook maar besloot te bevallen. Vanuit daar zouden we (mijn moeder en ik) 1 katje adopteren en dat werd de rode, want we wilden graag een rode kater. Uiteindelijk namen we overigens ook 1 broertje erbij.
Met die rode liep (en loopt) het soepel en hij is net zo lief als die kat die ik als kind had. Wel heel anders, maar het ging eigenlijk heel natuurlijk. Hij is ook heel makkelijk en vind vrijwel alles goed. Zijn broer is een stuk moeilijker en pittiger en ik bots nogal eens met hem (maar hij is ook gewoon gek).
@the.rebel.club Heerlijk dat jullie katten zo rustig bij de puzzel blijven liggen. De mijne komt juist steeds stukjes jatten.
Eet die de stukjes niet op dan? Ik heb er dus 1 die ook in de doos gaat liggen, maar dan dus de stukjes opeet.
Ja ze friemelt en frommelt er een beetje mee maar echt opeten doet ze niet. Maar dan corrigeer ik t ook wel dus die kans krijgt ze niet echt. Deze vind onregelmatige ondergronden heel chill dus het is wel mt name om erop te liggen geloof ik
Omg de poes en ik hebben weer een stapje gemaakt! Eind augustus heb ik ze geadopteerd uit het asiel (naar schatting is ze ongeveer 7 jaar) en ze is gewoon heel rustig en neemt alle tijd om te wennen. Ging met mij al snel goed, maar echt op schoot liggen doet ze (nog) niet. Nou, helemaal prima, al blijft ze wel aftasten. Steeds toch even met 2 pootjes op m’n benen en dan zo ‘duwen’, dan snel eroverheen lopen etc. Hoe langer ze hier is hoe meer streken ze ook krijgt, hehe. Afijn. Ze slaapt altijd bij me in bed en ik zeester altijd onder de dekens. Laatst kwam ze op de deken dan tussen m’n benen slapen in het ‘hokje’ zegmaar, maar vannacht kroop ze voor het eerst echt op m’n benen en heeft daar een tijdje lekker gelegen Zou zo leuk zijn als ze dit vaker gaat doen
Bij mij is t probleem met de kat die t doet ook wel dat ie tot op het bot verwend is door mijn moeder en nooit echt gecorrigeerd. En als hij zijn zin niet krijgt gaat hij dus bijvoorbeeld puzzelstukjes opvreten.
Ik ruim de puzzel meteen op als ze erbij komen liggen want ze gaan er op jagen en dan ben ik later allemaal stukjes kwijt of ik vind ze op rare plekken weer terug.
Elke kat is anders en ze kunnen niet elkaars plaats innemen. Maar ik denk wel dat je net zoveel van een andere kat kan houden.
Mijn vriend is zelf ook opgegroeid met 2 katten en dat waren echt zijn favorieten, maar hij is nu ook dol op de katten die wij nu hebben.
Je hebt met iedereen een andere band en dat is met huisdieren ook zo.
Mijn droom is het nog steeds om een zwarte kat te adopteren. Maar steeds toen het moment zich voordeed om er een kat bij te halen, waren er geen zwarte katten die geschikt waren voor mijn thuissituatie. En ik had dan echt wel 5 asiels gecontacteerd
Uiteraard gaat het toch meer om de persoonlijkheid die moet passen bij mijn andere huisdieren dan de vachtkleur. En een keer hadden ze wel een zwart duo met de namen Dolce & Gabbana maar een duo ga je niet uit elkaar halen en ze waren qua persoonlijkheid ook niet echt geschikt voor mijn thuisfront. Die twee katten waren net zo hissy als die modeontwerpers.
@dekleinespin net zoals bij mensen vervangt het ene exemplaar de ander niet. Ze hebben allemaal weer unieke kwaliteiten.
Mijn poes wil nooit echt knuffelen, ze geeft wel kopjes maar echt op schoot komt ze nooit. Tenzij ik op de wc zit. Dus 3 keer raden waar ik nu al bijna een kwartier zit
Ik ben deze ochtend met mijn opvangkatje eindelijk naar de dierenarts geweest.
Het heeft 10 minuten geduurd om haar te vangen. Ze liep constant weg, sprong omhoog op de muur, was aan het bijten, krabben, blazen, etc. Heb een dikke krab in mijn neus en een beet in mijn hand.
Gelukkig ging alles goed bij de dierenarts, ze is zelfs niet verdoofd moeten worden en dat had ik wel verwacht. Ze is kerngezond, geschat op 2 jaar oud. Vaccin, chip, registratie, etc. in orde dus de zoektocht voor deze schat kan beginnen!
Momenteel is ze heel kwaad en ze verstopt zich onder de zetel. Hopelijk is ze het tegen morgen vergeten.
Wat een lieverd en jij ook omdat je haar helpt een nieuw huis te vinden. Die moet toch wel snel een vast thuis kunnen vinden.
Enig idee of ze wel bij mensen vandaan komt of best lang buiten alleen is geweest? Gewoon benieuwd