Ik vind het ook altijd zo irritant als je plannen wil maken met vriendinnen en ze even moeten benadrukken dat ze niet kunnen ómdat ze met hun vriend “dit en dit” gaan doen. Je kunt toch ook zeggen “nee sorry dan kan ik niet”…
Maar misschien ligt dat aan mij 
Hat ik ma iemand om fan te houwuh, twee sachte aaarme ooom muh heen.
Op de basisschool was er elk jaar met carnaval een playbackshow. Elke klas vanaf groep 6 mocht dan 1 act afvaardigen. Inclusief voorrondes in de klassen enzo. Onze afvaardiging in groep 6 was een jongen die dat lied zong en we wonnen en iedereen werd hysterisch en dat beschouw ik nog steeds als een van de hoogtepunten uit mijn basisschooltijd.
Hahaha wij hadden dit ook. Maar dan won iemand met heb je even voor mij van Frans bauer hahH.
Hmm ja in die tijd was dat natuurlijk wel een hip lied. En makkelijk te zingen als 10-jarige.
Nu komt trouwens wel weer een trauma omhoog. Na onze winst in groep 6 wonnen we ook in groep 7 hiep hoi. In groep 8 waren we eigenlijk ook de beste maar toen heeft de jury ons EXPRES niet laten winnen omdat ze het niet leuk vonden als 3 jaar op rij dezelfde klas won. Hoe oneerlijk. Ben er nog steeds niet overheen.
Edit: hahaha jezus ik zie nu pas in welk topic ik zit. Lekker relevant weer bubbless. Misschien zijn mijn onverwerkte jeugdtrauma’s wel de reden dat ik nog nooit een relatie heb gehad 
Ik won nooit en had er zooon hekel aan. Zo ongemakkelijk playbacken voor de hele klas ( in mn eentje…) er zijn een aantal liedjes waar bij in zo hard cringe omdat ik aan dat playback gedoe terug denk.
Om on topic te blijven. Had ik maar een vriend bij wie ik mn hart kan luchten over deze traumas.
Omg nu herinner ik me een ‘fantastisch’ optreden op Toveren van K3 inclusief zelfgemaakte toverstokjes.
Gezocht: man die ervoor zorgt dat mijn gedachten niet meer om 1 uur 's nachts afdwalen naar dit soort genante herinneringen.
Kan je dan niet lekker alleen? Ik ga veel liever alleen dan met sommige vriendinnen. 
Maar ik zou idd in het vervolg duidelijk zijn wat je verwacht! Misschien had die vriendin er niet aan gedacht, maar zou ze best willen.
Ik heb allemaal kaarsjes gekocht en mijn appartement opgeruimd en gezellig gemaakt. En nu zit ik hier en denk ik nou… leuk. Ik voel me echt even zielig en alleen. Heb er de laatste tijd meer last van (maar weet ook niet of een relatie dat ineens zou fixen). Komt ook door de tijd van het jaar misschien idk. Ik ga even huilen in een hoekje. 
Wat rot voor je 
Bij mij gaat het ook in vlagen. Paar maanden me helemaal oke voelen en dan komt het toch opeens hard binnen dat je geen vriend(in) hebt. Vooral nu met de feestdagen die komen, kan ik wel begrijpen dat het je opeens overkomt.
Ik vind het wel heel snoezig om te lezen dat je je appartement gezellig hebt ingericht met kaarsjes. Ik zou zeggen, maak jezelf blij en koop eens een bos bloemen voor jezelf 
Dat helpt voor mij.
Dit weekend is echt het rotste weekend dat ik ooit heb gehad. Eigenlijk nog nooit gehad dat ik wilde dat het weekend voorbij is. Ik voel me op de een of andere manier zó alleen dit weekend. Dit is volgens mij ook al de zoveelste negatieve post die ik dit weekend plaats maar voel me ook echt down to the max. Jezus, ik hoop dat het hierna wel over is want dit is echt een kut gevoel.
Knuffel! Ik herken je gevoel, je bent niet alleen!
Same
Ik was gister bij vrienden (stel) met nog een stel en nog 2 single jongens en het ging constant om relaties etc etc en de hele tijd van die sneren naar mij en die jongens, ik was er echt klaar mee
weet even niet of dit hier past of beter in break-up, maar denk toch hier.
m’n ex kon zoooo goed zoenen echt zo perfect, vanaf de eerste zoen. tegen mij zei hij dat ook altijd haha, echt een zoenklik (??? bleh dom woord) was er. en ik vind dus dat niet veel mannen goed kunnen zoenen? ben al snel ontevreden haha. maar ik zie er nu dus tegenop om straks met iemand anders te moeten zoenen 
met seks natuurlijk ook maar ik ben sowieso moeilijk met seks omdat 't bijna altijd pijn doet dus dat maakt me in die zin wat minder uit, is toch altijd wat aftasten en nouja oke prima.
en echt goede knuffels gaf hij ook.
mijn singleleed is dus dat je niet met jezelf kunt zoenen en knuffelen. konden ze maar een replica van m’n ex maken
Ik ben alweer bijna 6 jaar single. In de tussentijd wel scharrels, flings en dates gehad, maar niets serieus.
Meestal ben ik wel ok met het single zijn, maar in deze periode vind ik het gewoon kut.
Alle vrienden en vriendinnen zitten met de kerst bij hun (schoon)familie en heel soms krijg je dan van iemand zo’n medelijden-uitnodiging om daarbij te komen zitten.
Dus dit jaar zit ik eerste kerstdag weer alleen thuis, en 2e kerstdag een gedeelte van de dag in de trein en even bij m’n ouders. Yay.
Ik ben dus deze week gedumpt door iemand waar ik verliefd op geworden was en ik ventileer mijn verdriet bij mijn familie en vrienden (allemaal een relatie) en wat zij steevast zeggen is: je moet er niet zo naar op zoek gaan, je moet gewoon van jezelf houden en dan komt het vanzelf op je pad, het komt heus wel goed.
Ook al goed bedoeld, ik vind het echt de meest denigrerende manier van troosten. Ik bewijs al 3 jaar lang dat ik goed ben voor mezelf, ik heb een goede carrière, een sociaal leven, ik ga alleen vaak op pad, naar de film, wandelen, ik ga alleen op vakantie, ik heb hobbies. Heel de wereld heeft een relatie dus waarom is het zo fucking onvoorstelbaar dat ik ook verlang naar de geborgenheid en het partnerschap van een relatie. Waarom is het zo vreselijk verkeerd om dat te willen, daarop te hopen, en daarnaar op zoek te zijn. Anderen mensen genieten van de steun en toeverlaat in een partner maar ik mag daar niet naar streven en tevreden zijn met wat heb ik?
Ik kan hier echt over schuimbekken, ik voel mijn gevoelens dan zó miskend. Het wordt ook best vaak gezegd door vriendinnen die, toen zij zelf nog single waren, dit gevoel ook hadden.
Of door vriendinnen bij wie het allemaal zonder enige moeite raak was.
Bah bah bah
Ik struggle hier dus mee vanuit de andere kant. Een vriendin is al bijna haar hele leven single, hoogstens 2 keer verliefd geweest. En ik vind dat rot voor haar want ik gun haar alle mooie dingen van een relatie. Maar wat zeg je dan wel? Vind dat zo lastig.
Precies wat je nu zegt!
Erkenning dat het rot is dat het niet lukt en dat je het haar erg gunt.
Oh het kan soms zo simpel zijn
Ik vind “Je moet er niet naar op zoek gaan, dan komt het vanzelf” zo veel onzin. Ik zit de komende jaren alleen maar opgesloten in een ziekenhuis, waar moet ik dan een partner vandaan halen? Mn patiënten gaan versieren?