Maar ook andersom. Hoe kun je een relatie aangaan met iemand die net 2 maanden geleden single is geworden?
Ja, ook een goede inderdaad. Ik zou mezelf dan als complete rebound beschouwen en niet als iets serieus.
Maar goed, een vriendin van me deed dit en inmiddels is zijn we duidelijk geen vrienden meer, dus blijkbaar was het een gevoelig punt dat ik haar nieuwe relatie niet serieus nam
Stond deze hier al ?
Leuke youtube serie! Vind het echt heel treffend hoe ze het omschrijft. Hield ook wel een beetje een spiegel voor, maar wel met een positieve ondertoon aan het eind. Ben benieuwd hoe het nu verder met haar datingsleven gaat, denk dat ik haar wel ga proberen te volgen.
Vond jij dat ook?
Vind het wat anderen zeggen soms wel frapant dat sommige mensen zo snel een relatie hebben na de vorige. Vervolgens kijken ze dan raar naar mij dat ik al zo’n poos single ben. Ik vind het meestal wel prima, vooral als ik het relatieleed van vriendinnen hoor. Vind het wel heel moeilijk als mensen mij niet compleet vinden omdat ik geen vriend heb. Hallo, ik ben gewoon een heel persoon hoor!
Ik heb binnenkort een bruiloft in het buitenland en iedereen kijkt er heel erg naar uit om met hun vriend weg te gaan. En zij delen dan ook allemaal een kamer. Ik mag op een kamer slapen met het enige andere single meisje. Ik ken haar helemaal niet. Vind ik best kut eigenlijk. Zie er daarom ook wel tegenop.
Ik vind het dus wel lastig want aan de ene kant probeer ik het ook zo te zien als single zijn is prima enz. Maar aan de andere kant, ik zou heel graag willen trouwen en een gezin willen en ja zoiets kan gewoon niet in je eentje? En daarbij vraag ik me echt af of ik ooit écht gelukkig zou zijn als ik geen gezin/kinderen zou hebben op een gegeven moment. Dat denk ik namelijk niet. Ergens voelt het een beetje sneu dat ik een ander nodig heb om uiteindelijk gelukkig te zijn, maar dat gevoel van een gezin en kinderen willen is zo sterk.
En ik kon altijd wel een soort jaloers gevoel hebben als mensen in mijn omgeving gingen trouwen/kinderen kregen, terwijl mijn vriend/ex daar dan nog niet aan toe was. Maar dan had ik altijd het idee van oke beetje geduld maar dat komt wel. En nu is dat dus ook weg. Ik kan er soms echt wel wanhopig van worden
Ik mis een relatie dus heel erg wanneer ik me zwaar klote voel of wanneer ik super blij ben. Dan vind ik het jammer dat ik het niet kan delen met een vriend. Het is toch anders wanneer ik het deel met mijn familie/vriendinnen.
Ik ook, ik vind single zijn best wel chill maar zou het gewoon eens willen ervaren hoe het is, dat je weet dat je het hebben van een relatie wel in je hebt zeg maar haha.
en ik vind ook opmerkingen over nooit een vriend gehad hebben kut
Pff ik ben er ook wel een beetje klaar mee om steeds maar te moeten bedenken wie van mijn vrienden of familie ik ga lastigvallen met mijn gedachten en zorgen, ik wil gewoon één persoon hebben tegen wie ik alles kan zeggen…
Ik heb nu al het idee dat mijn vrienden genoeg hebben van mijn tinder en date verhalen. En ben nog niet eens op date geweest
Ik ga begin december op stap met vrienden.
3 koppels en ik…dolletjes
Ik vind dat soort momenten altijd heel confronterend. Voornamelijk omdat al die mensen dan iets hebben wat ik ook heel graag wil. Single zijn is prima. Maar een relatie hebben vind ik veel leuker
Ja helemaal gelijk! Ik kom weer thuis , alleen, in een leeg bed.
En hun…niet.
Maar goed ik wil nog meer zeggen lukt nu even niet haha. Kom erop terug.
ik vind single zijn op het moment echt heel fijn en zou het nu echt niet anders willen, het voornaamste leed van single zijn wat ik nu zou kunnen bedenken is het moment dat er iets heel heftigs zou gebeuren en dat je dan dat verdriet ‘alleen’ moet dragen. Alleen tussen haakjes omdat er altijd wel vrienden of familie zijn die je zullen troosten/steunen maar dat is toch anders als je een partner hebt denk ik. Vooral in de nachten, dat je dan alleen wakker ligt terwijl als je een partner hebt hij/zij je kan troosten als je huilend in bed ligt
Bedacht me dit vorig week toen er iets vervelends was gebeurd en er daarna een scharrel kwam slapen, heb het niet verteld want voelde toch iets te intiem maar toen ik die nacht wakker werd met een arm om me heen voelde dat heel troostend en veilig en dat zou ik op het moment dat er echt iets ergs is gebeurd wel heel erg missen denk ik
Pfoe ik word vooral heel moe van mensen die zeggen: ja jouw tijd komt nog wel! Of het gaat echt vanzelf!
En ondertussen is hun relatie al lang uit en zijn ze bezig aan hun 14e rela.
Merk trouwens wel dat ze dit steeds minder vaak zeggen. Ik doe toch echt iets verkeerd.
En ben er zo klaar mee. Dat ik steeds val voor de net iets te onbereikbare man.
Misschien moet ik naar een psycholoog. Het zit echt diep
Ik slaap tegenwoordig met een knuffel. Nooit gedaan. Als kind ook nauwelijks. Maar nu met die koude wintermaanden. Tsja ik moet toch wat.
Ik scharrelde vroeger nog wel een beetje rond of af en toe een ONS. Maar van de vorige heb ik zo’n zure nasmaak gekregen, ik vond het echt niet meer chill. Dus uit pure wanhoop maar een knuffel
Edit: nu ik dit terug lees, zie ik hoe erg ik in een zure doos ben veranderd. Geen goede ontwikkeling
Ik zie op tegen de feestdagen. Twee dagen bij mn ouders blegh.
En nog geen flauw benul met wie ik O&N ga vieren.
Het kutste aan single zijn vind ik nu even dat al mijn vriendinnen als eerste aan hun vriend denken bij het maken van leuke plannen/vakanties (logisch vanuit hen wel hoor, zou ik waarschijnlijk ook doen als ik een vriend had maar nu is het irritant). Ik weet gewoon niet wie ik zou moeten vragen voor een weekendje weg omdat ze allemaal liever vrije dagen/geld uitgeven met hun vriend of al een vakantie in de planning hebben staan.
Ik wil ook weekendjes weg en wil ook €5 tickets kopen die Ryanair nu heeft maar ik begon enthousiast over deze actie tegen een vriendin, dat het me echt leuk lijkt dat gewoon te boeken, is haar reactie “Oh goed dat je het zegt, “we” wilden eigenlijk al een weekendje weg in januari!”
Misschien voortaan duidelijk benoemen dat je met haar een weekendje weg wilt?
Dit vind ik ook storend, dat ze dan lijken te vergeten dat met een vriendin gaan ipv partner ook een optie is.
Ja je hebt gelijk… ligt misschien ook een beetje aan mezelf als ik er inderdaad al van uit ga dat iemand niet wil/kan! Maar toch heb ik ook wat @Boommm zegt, zou leuk zijn als het plan ook eens vanuit die vriendinnen komt.
Knuffel voor jou, en je mag er best wel wat van zeggen. Vond dat zelf ook altijd zo kut als vriendinnen zoiets zeiden.