Maar sommige voorbeelden die je gebruikt zijn toch wel al zo? Een alcoholist krijgt niet zomaar een orgaan, hij/zij moet een X periods clean zijn. En iemand met obesitat moet ook eerst afvallen en levenstijl aanpassen voordat diegene een maagverkleining krijgt. Ik weet het niet 100procent zeker hoor, maar dat dacht ik.
Maar het verschil is dat ze allebei hetzelfde ‘recht’ hebben om hierin een keuze te kunnen maken toch?
Beetje onduidelijk van mij inderdaad. Vind het moeilijk om te verwoorden maar ze hebben beide de gelijke keuze om voor orgaandonatie in aanmerking te komen mits ze dus zelf donor zijn. Over wie er, mocht dan een vereiste zijn, dan meer recht hebben op een orgaan is weer een ander vraagstuk
Ja maar dat heeft naar mijn idee te maken met dat een behandeling anders te gevaarlijk is of niet aanslaat en niet met het “afleren van egoistisch gedrag”.
Uiteindelijk krijgt die persoon zijn behandeling wel, waar de hele maatschappij aan mee betaalt, en die voorkomen had kunnen worden als iemand in de eerste plaats “verantwoordelijker” gedrag had vertoond.
Ik begrijp gewoon niet goed waarom het in deze discussie voor heel veel mensen opeens een geldig argument is (voor wat hoort wat je hebt alleen recht op een orgaan als jij bereid bent hetzelfde te doen anders is het egoistisch) terwijl laten we eerlijk zijn wij echt permanent ten koste van anderen leven en de wereld veel eerlijker en mooier zou zijn als we bij elke keus die we hebben zouden denken oh goh hoe kan ik zorgen dat een ander hier ook beter van word, terwijl we dat niet doen en dat ook nooit een criterium is?
Ja dat ís ook wel zo en dat zouden we ook moeten doen, maar laten we eerlijk zijn: dat doet niet iedereen (de meesten niet). De wachttijden zijn zo lang zijn dat op tijd een donororgaan krijgen echt een kwestie van leven of dood is: dan vind ik het wel terecht dat als jij zelf geen orgaan wil geven (na je dood he! Het is niet dat je er iets van voelt, maar niet iedereen denkt zo dus dat is een andere discussie 
) dat andere mensen voorrang hebben die wel orgaandonor zijn. Het is voor mij heel logisch eigenlijk dat dit de regeling zou zijn… als je mensen wil aanmoedigen verder te denken dan alleen ‘help ik hou niet van naalden en snijden’ en ze laten inzien dat het helpen van anderen voordelen heeft, is dat alleen maar goed voor ze denk ik.
Met betrekking tot het reguleren van wie er kinderen moet krijgen. Ik vind dat zo een lastig vraagstuk. Enerzijds ben ik echt voor je zelfbeschikkingsrecht omarmen en daarin binnen te doen wat een ander niet schaadt. Maar precies daar zit voor mij die lastigheid in. Wanneer schaden ouders nu echt een kind? Sluiten we van tevoren alle mensen met een verstandelijke beperking uit om kinderen te krijgen omdat er gevallen bekend zijn waarin de kinderen binnen zo’n huwelijk/relatie etc er niet goed uitkomen. Maar als je dan weer een verhaal hoort van iemand die al tig uit huis geplaatste kinderen heeft en net zo lang door blijft gaan totdat er wel eentje thuis mag blijven wonen, dan denk ik soms stiekem ook dat ik je eileiders persoonlijk zou kunnen komen knippen. Heel lastig dit
Is ook zo, heb je gelijk in. Maar het voelt voor mij gewoon zo oneerlijk en er is gewoon een tekort dus vandaar dat het dan scheef voelt dat iemand die prima zelf ook donor kan zijn maar het niet wilt, wel een orgaan kan ontvangen. Maar inderdaad je hebt helemaal gelijk hoor met al die andere afwegingen …
1 like
Even offtopic. Zijn we nou tegenwoordig niet allemaal donor totdat we aangeven het niet te willen zijn?
Pas vanaf 2020 geloof ik.
1 like