Goedeavond,
Ik merk dat mijn vriend met adhd laatste tijd totaal niet te genieten is, kort lontje, stress, wil niet praten.
Ik weet niet hoe hier mee om te gaan.
Deze tijd met corona speelt ook nog mee.
Ik ben jouw ‘vriend’. Heb hier zelf ook enorm last van de laatste tijd. Bij mij komt het doordat ik niet genoeg externe prikkels krijg en alles anders is.
Mijn vriend die laat me gelukkig heel erg maar helpt me ook met een goede planning maken en toch wat prikkels op te zoeken.
Heb je hem al vertelt wat het met jou doet als hij zulk gedrag vertoont? Mij persoonlijk raakt dat altijd heel erg.
Ja dit, ik voor mij was het echt een eye-opener toen ik ontdekte dat er naast overprikkeldheid ook onderprikkeldheid bestaat.
Ten 1ste hartelijk dank voor je reactie…
Ik heb em wel geïrriteerd gemeld dat hij niet zo op mij moet afreageren, deze corona tijd is voor iedereen nogal “irriterend”. Begrijp dat het voor mensen met adhd nog lastiger is.
Het resultaat van mijn opmerking is dat we nu amper comminiseren. Ik loop op mijn tenen nu en hij vertoont gestrest en depressief gedrag. Wat op mij ook zo z’n werkingen heeft.
kan hij niet meer externe prikkels opzoeken?
dus gaan fietsen buiten, keihard muziek luisteren met een koptelefoon op, een toren bouwen van 100 lege blikken etc.
en misschien nog aangeven dat je hem graag helpt hierbij, maar dat het inderdaad niet eerlijk is om het op jou af te reageren (zonder het geirriteerd te zeggen)
Skateboarden en muziek liefhebber van vynil waar die nog wel es in doorslaat met impulsieve aankopen. 1 hele kamer is hier gewijd aan.
Door depressie kan die hier denk ook niet meer optimaal zijn ei in kwijt. En 't weer voor skateboarden is er ook niet naar.
@MIRA1 Herkenbaar. Mijn vriend en ik hebben dit allebei nu. Ik heb gelukkig nog wel wat van mijn uitlaatkleppen, maar hij heeft nu niks.
Het enige wat ik je kan aanraden is om zelf empathisch en geduldig te zijn, hoe frustrerend dat voor jou ook is.
————
Even terugkomend op mijn medicatieoproep:
Mijn huisarts wilde wel medicatie voorschrijven maar de psychiater vond dit geen goed idee dus heeft de huisarts me naar die psychiater verwezen.
De enige reden dat ik überhaupt met medicatie wil beginnen is omdat ik fucking wanhopig ben en zo goed als alles al geprobeerd heb.
Ik ben wel heel blij dat ik door de huisarts en psychiater niet als proefkonijn word behandeld. Dit doen ze voor mij, maar ik vind het welk kut dat het zo lang duurt en allemaal zo omslachtig gaat. Heb nu al 5 keer met de huisarts gesproken hierover en ook al van alles via mijn oude psych moeten regelen.
Ben daarnaast ook heel bang dat dit weer gaat leiden tot de zoveelste depressie. Ik zit al zo lang op het randje, maar elke keer lukt het gelukkig om er wel een beetje bovenop te komen. Helaas merk ik dat die veerkracht elke keer weer minder wordt. En ik zit nu wel in een tijd van veel (potentiële) tegenvallers.
Je zegt dat hij er niet over wil praten dus misschien heb je al van alles geprobeerd en dus ook de optie die ik ga aandragen, maar: ik zou zelf proberen om het vanuit zorg en begrip te communiceren naar hem. Zo van: ik heb het idee dat je niet lekker in je vel zit, dat lijkt me vervelend, kan ik wat voor je doen? Hoe kan ik je helpen?
Op zo’n manier voelt het zo min mogelijk als een aanval/verwijt en staat hij misschien meer open voor een gesprek? En dan komt er vervolgens vanzelf ruimte om jouw gevoelens te benoemen want die mogen er uiteraard ook zijn
Het communiseren is 't vooral, hoe kan ik dat 't beste aanpakken?
Adhd, depressie hij is geen prater echt als hij neerslachtig is. Hij is vaak echt erg moe nu…en zo prikkelbaar. We leven nu behoorlijk langs elkaar heen en als ik iets zeg lijkt het totaal niet binnen te komen. En paar dagen ok maar dit is nu al bijna een volle week.
Ik probeer het goede moment af te wachten… Maar die komt maar niet. Hij sluit zich af en vaak is hij erg moe nu. Dit is al ruim een week, hoe lang moet ik dit zo laten gaan? Hij is heel kortaf tegen mij. Vind dit echt heel moeilijk
Wat vervelend dat je je zo wanhopig voelt en dan ook nog eens 15 weken moet wachten. Die wachtlijsten zijn echt niet grappig meer
Hopelijk valt het wachten toch een beetje mee en gaat het medicatietraject daarna een beetje soepel! Wat je zegt over afnemen veerkracht is heel herkenbaar. Heb dus niet echt tips maar wilde even laten weten dat ik met je mee leef en het knap vind dat je je staande weet te houden
Wat mega rot dat je je zo voelt. Ik stuur je even een pb.
Heel veel sterkte
Hoe gaat het nu? Hoop dat er wat verbetering is!
Ik ben sinds een tijdje begonnen aan ritalin, maar ik vergeet het dus in te nemen. Hoe doen andere mensen dit? Ik heb geen super regelmatige baan (ik werk als onderzoeker op een lab), waardoor ik niet op vaste tijden lunch en dat soort dingen. Ik mag niet eten/drinken als ik op het lab ben. Als ik een alarm zet en vervolgens op kantoor ben om het in te nemen ben ik alweer vergeten wat ik op kantoor kwam doe. Heeft iemand tips?
Ik schrijf in ieder geval altijd de tijd op als ik het neem. Als ik dat niet doe vergeet ik vaak of ik het nou wel of niet al heb geslikt. In het begin schreef ik het altijd op m’n hand dan zag ik het vaak, verder deed ik in het begin altijd de strip ergens in het zicht leggen zodat ik het ook vaak zou zien en dan kon bedenken of het al weer tijd was voor een nieuwe. Ik weet niet of dat bij jou kan? Wekkers hielpen bij mij in ieder geval ook nooit, helaas haha
Ja, zoiets doe ik ook. Ik doe het op een discrete manier door te turven op mijn hand of arm, of kruisjes te zetten. Zo kan ik bedenken of ik het al heb genomen. Bij mij was het probleem dat ik soms een dubbele dosis nam en dan echt strak stond hahaha. Maar het is echt een heel herkenbaar probleem ja. Misschien helpt het om een pillenstrip bij je brood te doen? Ik houd hem bij mijn waterkoker, omdat ik beter ben in regelmatig thee drinken dan regelmatig pillen nemen
Ik heb nu een horloge (fitbit) waarop ik wekkers zet. Hiervoor hielp het ook altijd wel om mijn medicijnen innemen aan gewoonten te koppelen, zoals innemen na het fietsen naar werk of voor het koken etc. Als je een onregelmatig werkrooster hebt kun je ook bij het innemen van de eerste pil even proberen te bedenken wat je doet/waar je bent op het moment dat je de tweede pil(len) moet innemen. Dan kun je de strip daar bijv al neerleggen? Succces in elk geval! Blijft lastig haha
Ugh ik heb zoveel last van m’n ADD bij het studeren, word er zo moedeloos van… ben al een jaar uitgelopen en zou nu in september afstuderen maar zelfs dat begint krap te worden omdat ik thuis gewoon niet goed kan studeren. En als ik eenmaal bezig ben doe ik zoooo lang over dingen omdat ik steeds het overzicht kwijtraak of juist verzand in details. Het kost me zo enorm veel energie, voel me ook echt een beetje een faalhaas en ik wil verdorie gewoon klaar zijn maar ik weet echt niet hoe ik het beter kan aanpakken. Reageer ook slecht op medicatie helaas dus probeer zonder door te ploeteren… sorry even een depri berichtje maar heb even een baaldag
Ik vergat/vergeet dit ook zooo vaak. Maar onlangs (hoe kon ik dit niet eerder verzinnen) zet ik een timer van 3 uur ongeveer. Hoe vaker ik dat doe hoe meer het erin zit om het te doen! Alleen heb ik natuurlijk soms wel dat ik het alsnog vergeet, of per ongeluk een timer zet van 3 uur en 50 min bijvoorbeeld ipv een uur korter haha. Maar die kan je dan ook meteen nog een keer laten doorlopen (herhaal, ipv stop op de iPhone) waardoor je hem eigenlijk maar 1x per dag aan hoeft te zetten.
Maar je kan dus ook een wekker zetten en die een naam geven zodat je weet waarvoor die gaat. En dan snoozen als je hem niet meteen neemt ipv wegdrukken! Alleen moet je dan wel elke keer zelf een nieuwe zetten