Ik merkte wel vanaf dag 1 verschil, maar soms ook een dag totaal niks. Ik merk dat ik het beste een uur voor en een uur na het slikken even niks / weinig kan eten. Iets kleins / een tussendoortje kan prima maar als ik echt een maaltijd eet, merk ik dat het effect veeeeel minder is.
Ik had net een extreme hyperfocus, echt lang geleden en heb er zo van genoten!
Ik was in de sauna en ben naar huis gegaan omdat ik dingen wilde ondernemen.
En heb daarna een deel gelezen in een boek dat ik al heel lang moest lezen, woonkamer en vooral mijn eigen kamer eindelijk opgeruimd, zelfs een lamp verwisseld en daarna nog gewerkt op de computer.
Nu heb ik wel honger want heb geen avondeten op
Zo goed!!!
Sinds kort weet ik ook dat ik ADHD heb. Beter laat dan nooit laten we maar zeggen. Grappig om te zien dat er toch veel meer zijn die ook pas later er echt last van bleken te krijgen. Ik ben wel benieuwd of hier ook ervaringen is met cannabis olie of andere alternatieve medicatie? Ik hoor hier wel eens verhalen over maar heb geen idee of het echt werkt. En doen jullie verder ook nog aan bepaalde therapieën om er mee om te leren gaan zeg maar?
Ik had toen ik erachter kwam zelf al heel veel dingen aangeleerd om ermee om te gaan/het te verbloemen. Voor mij is het nu vooral werken aan de faalangst die ik erdoor heb gekregen.
Cannabis is voor mij niet zo’n goed idee, wegens een erfelijke psychosegevoeligheid. Dat is wel iets om over na te denken.
Verder slik ik medicatie. Ik zou soms wel een keer echt goeie therapie willen om ermee om te gaan, van iemand die er echt vanaf weet. Toen ik laatst bij mijn psycholoog moest zeggen waar ik tegenaan loop in mijn leven, kwamen daar onder anderen ‘verveling’ en ‘praktische stress’ uit. Blijkbaar heb ik er dus meer last van dan ik dacht
Verder helpt magnesium en visolie goed bij mij, maar wel icm medicatie.
Ja dat heb ik ook idd, veel dingen al eigen gemaakt om er mee om te gaan. Maar je blijft toch tegen bepaalde dingen aanlopen. Ik weet niet hoe het met jou en je werk/studie zit bijvoorbeeld? Of gewoon dingen plannen, overzicht houden, omgaan met leidinggevenden whatever al die dingen die je tegen komt met ADHD. Faalangst herken ik idd. Er blijkt ook zoveel prut vast te hangen aan ADHD, het is niet echt een alleen ding volgens mij.
Ik heb medicatie geslikt maar kreeg giga bijwerkingen, dus ben per direct gestopt. Nu durf ik het niet echt aan om met iets anders te beginnen. Wat je noemt over cannabis olie, nog niet eens bij stil gestaan bij psychoses. Zal ik eenss naar kijken.
Praktische stress en verveling. Bedoel je dan bijvoorbeeld dat je niet tegen herhalende dingen kan omdat het saai is maar je wel structuur en duidelijkheid nodig hebt en rust omdat alles een zooitje word?
Ik had ook direct nare bijwerkingen van medicatie en ben daar ook direct weer mee gestopt. Ik zat er bijna aan te denken om met blowen te beginnen haha, maar haat tabak/roken.
Haha, zelfde hier en het stinkt ook echt gigantisch vind ik. Blowen dan, sigaretten vind ik wel oké.
Dit is heel herkenbaar! Had vooral last van het onoplettende enzo toen ik nog op school zat, tegenwoordig weet ik er wel een mouw aan te passen, kun je makkelijker rust nemen wanneer je wil etc. Maar het gevoel dat ik niks in 1x goed kan doen, anderen eigenlijk met alles beter zijn dan ik, en het ‘o daar heb je haar weer haha gekke meid’ idee, daar ga ik nog elke dag slecht op.
Ik probeer nu trouwens weleens CBD olie om te slapen, dat werkt best goed. Heb vroeger veel geblowd, wat nog beter werkte, maar ik ben gestopt met roken dus dan gaat dat ook niet meer.
Voor de mensen hier die benieuwd waren maar niet willen roken - misschien zijn edibles een idee?
Als ik in Amerika had gewoond had ik allang 100 wietgummyberen gekocht haha
Misschien een vaporizer? Ik ga het eens proberen
Ik merk dat ik heel erg de behoefte heb om met iemand te praten maar ik heb nog niemand in mijn leven waarmee ik hier over kan praten. Dus ik kom gewoon even hier mijn hart luchten.
Ik ben geen fan van zelfdiagnose maar nadat ik 2 maanden geleden bijna in elkaar stortte, heb ik het vermoeden dat ik ADHD heb. Eigenlijk weet ik dat al 99% zeker, maar binnenkort kan ik eindelijk echt getest worden (ipv indicatieve online tests) zodat het op papier staat.
Ik kwam begin februari per toeval terecht bij de onderwijsadviseur vanwege drastisch toenemende problemen met studie icm werk en zij heeft mij doorverwezen naar de studentpsych om na te gaan of de chaos in mijn leven op te lossen is met tips/coaching ( max. 3 consults) of dat ik naar de huisarts moet als het complexer ligt. Daarna zei ze nog iets -wat ik vergeten ben- maar wat mij wel triggerde om te zoeken naar redenen voor ‘ernstige concentratieproblemen’. Ik kan op alle websites alle symptomen aantikken en ik heb gewoon gehuild omdat het zo’n groot deel van mijn leven al blijkbaar van jongs af aan beïnvloed heeft. Het is gewoon bijna text-book niet-vastgestelde ADHD met copingsmechanismen die ik in al die jaren heb opgebouwd, maar waar ik nu met én een (niet prikkelende en inmiddels vervelende) ‘volwassen baan’, én een masterstudie, én een eigen huishouden, én nog tig andere verantwoordelijkheden niet meer mee om kan gaan. Ik heb me altijd al moe gevoeld, en mijn leven privé, werk, studie etc. was altijd al chaos maar sinds starten van mijn baan, 9 maanden geleden, is zó verergerd. Heb in die 9 maanden meer migraine-aanvallen gehad dan in mijn hele leven. Dat terwijl ik echt wel wil werken voor mijn huidige organisatie en dat ik echt zoveel plezier beleef met mijn collega’s. Tegelijkertijd heb ik zo erg het gevoel dat ze mij zat zijn omdat het mij niet lukt om op tijd te doen wat ik moet doen. Ik ‘verlam’ als het ware bij alleen al de gedacht aan de hoeveelheid werk dat ik moet afleveren. Niet omdat ik écht met onmogelijk veel werk opgescheept zit maar omdat ik niet gefocust dat werk kan doen en ‘deadline’ voor eeuwig een leeg begrip is.
Dit is mijn eerste volwassen baan en ik ben zo teleurgesteld en gefrustreerd dat het niet lukt om te doen wat ik wil doen. Ik werk op een plek waar de collega’s veel waarde hechten aan de sociale sfeer, dus ik krijg eigenlijk ook nooit terug dat men iets vervelend vind en verontschuldig mij inmiddels ook niet meer als ik net iets later iets inlever. Niet omdat ik zo’n eikel ben maar omdat ik denk dat het toch wordt opgevat als lege verontschuldigingen als ik toch niet ‘leer van mijn fouten’. Inmiddels ben ik ook heel angstig en ontwijk ik soms collega’s om maar niet geconfronteerd te worden met het niet inleveren van dingen. En die mensen blijven zo aardig (misschien nep, maar volgens mij is het oprecht) dus ik voel me alleen maar nog slechter omdat het niet lukt om aan die verwachtingen te voldoen.
Ben nu zo ongeduldig. Ik wil gewoon beginnen aan een behandeling/coaching/medicatie whatever dat zou moeten helpen om mijn leven zo in te richten dat ik er ook in pas, zonder dat mensen last van mij hebben of het idee hebben dat je vaker niet dan wel op mij kunt bouwen. Inmiddels heb ik na lang twijfelen ook besloten dat ik ga stoppen bij mijn huidige werk en op zoek ga naar werk dat mij wel geboeid houdt. Dat heb ik eerder namelijk wel gehad, dus ik ben hoopvol. Ben ook niet van plan mijn huidige of toekomstige werkgever te vertellen over een eventuele diagnose, hopelijk gaat dat ook niet meer nodig zijn na de juiste hulp.
Wat vervelend dat het zo lang heeft geduurd… Mijn vriend kwam er ook pas erg laat achter. Dat was het beste wat hem kon overkomen, want nu gaat alles goed door middel van medicatie. Wil jij dat ook?
Wat vervelend voor je, ik kan je frustratie heel goed begrijpen! Als je het fijn vindt om er nog wat uitgebreider over te praten, mag je me een privébericht sturen!
Wat nog wel belangrijk is, ondanks een diagnose, of zelfs medicatie, dat is geen middel dat al je problemen voor de zon gaat laten verdwijnen. De juiste hulp kan het beter maken, maar ik zit af en toe nog steeds als een hoopje ellende, omdat ik compleet de grip op een situatie kwijt ben.
Hartstikke lastig dit… kort geleden zat ik met hetzelfde. Je herkend alles en wilt gewoon nu weten klopt het? En geef me de diagnose alsjeblieft want dan snap ik ein-de-lijk wat er aan de hand is.
Nu ligt alles zo over de kop dat dit nog wel even gaat duren. Ik vond een maand al erg, dus kan me enigszins indenken hoe het nu voelt. Maar ik zou je aanraden niets te overhaasten. Dat is mijn neiging, volgens mij bij iedereen met AdHD wel, alleen dat helpt je niet perse verder. als de diagnose er is dan begint het eigenlijk pas. Dan kan je met de hulp beginnen die nodig is en zelfs dat is vallen en opstaan (helaas). Eigenlijk wat @Evi zegt.
Als je het fijn vind mag je mij ook zeker een berichtje sturen! En sterkte nu er mee!
Ah wat rot dat je het zo ervaart. En nu met Corona heb je nóg meer geduld nodig.
Als je het fijn vind om te babbelen kan je gerust een dm sturen, wil je gerust even bellen binnenkort, dat is misschien wat makkelijker?
Oh. Zie dat @Evi en @Marquez ook al hun hulp hebben aangeboden, dus je staat er niet alleen voor
Dank jullie wel voor de reacties!
@M0nan als het helpt, dan doe ik het. Ben nu bereid om gewoon alles te proberen.
@anon65426728 @Evi @Marquez Zouden jullie mij willen berichten over jullie ervaringen? Een beetje iets over:
- Wanneer merkte je dat er iets mis was?
- Iets over het proces van diagnose.
- Hoe uit ADHD zich op werk, tijdens studie, privé etc. ?
- Welke maatregelen heb je genomen om ermee om te gaan?
- Hoe gaat je omgeving ermee om?
- Waar heb je het meest last van door ADHD?
- Positieve punten die je ervaart door ADHD
Beetje een waslijst maar heeft geen haast.
Dank jullie
- Wanneer merkte je dat er iets mis was?
Ik merkte het zelf niet, althans ik dacht niet dat het ADHD was. Ik kwam bij de psycholoog vanwege angst en somberheid, en vooral ook hele erge faalangst en een laag zelfbeeld. Zij zag toen dat er iets onder lag en heeft me laten testen. - Iets over het proces van diagnose.
De psycholoog hoorde bij een centrum voor de GGZ, dus ik kon meteen instromen in een diagnosetraject. Dit hield vooral heel veel vragenlijsten in, voor mezelf en ook voor mijn omgeving. - Hoe uit ADHD zich op werk, tijdens studie, privé etc. ?
Ik ben de hele tijd bang dat ik dingen vergeet, en vaak is die angst ook terecht. Ik vind het moeilijk om met grote dingen te beginnen, en heb vaak veel dingen tegelijk lopen die ik allemaal niet afmaak. Ik vind het moeilijk mijn concentratie erbij te houden, en heb ook nog steeds wel last van faalangst. Ik vind snel dingen overweldigend. Maar ik ben ook snel enthousiast, en heb veel leuke ideeën om te doen! En die doe ik dan ook meteen haha. Het is nooit saai bij mij. - Welke maatregelen heb je genomen om ermee om te gaan?
Ik zorg dat ik altijd met mijn rug tegen de muur zit, zodat ik geen prikkels van achter heb. Zo houd ik overzicht. Dit doe ik in vergaderingen, maar ook bijvoorbeeld in de bus. Ik zorg dat ik altijd één kant ‘prikkelvrij’ heb. Daarnaast slik ik medicatie. Dit heeft echt mijn leven verbeterd. - Hoe gaat je omgeving ermee om?
Mijn omgeving heeft begrip, maar ik moet het wel altijd uitleggen. Ze maken ook vaak grapjes over hoe rommelig ik ben. Soms is het grappig, soms niet. Ik heb een paar vrienden die ook ADHD hebben, en daar kan ik wel vaak even tegenaan zeuren. Sommige mensen hebben geen begrip, of vinden het aanstellerij. Met hen praat ik er gewoon niet over. Of leg ik uit hoe dingen bij mij werken, zonder dit te koppelen aan mijn ADHD (terwijl het er wel bij hoort) - Waar heb je het meest last van door ADHD?
Faalangst, stress, een gevoel van overweldigd zijn door alles, emotiewisselingen. - Positieve punten die je ervaart door ADHD
Ik ben heel snel heel enthousiast. Ik ben best grappig en mijn knulligheid werkt ontwapenend, waardoor mensen snel zichzelf bij me durven zijn. Ik heb veel leuke ideeën waar anderen nooit zo snel op zouden komen.
Zou je me een privebericht willen sturen? Dan kan ik je privé antwoorden.
Dank je wel! Interessant. Ga dat van tegen de muur zitten ook eens uitproberen!
Even mijn blijheid uiten! Inmiddels gebruik ik 1x per dag 50mg Elvanse en ik ga er zo goed op. Ik heb geen paniekaanval meer gehad, ik pieker niet meer de hele dag, ik ben niet meer angstig en ik ben gewoon helemaal rustig en geordend in mijn hoofd. Ook heb ik amper last van de bijwerkingen behalve wat verminderde eetlust. Dus ik las in het weekend een medicatiepauze in zodat ik mij vol kan proppen met lekker eten.
Wel heb ik het gevoel dat ik overal vet lang mee bezig ben. Dit lijkt alleen maar zo omdat ik nu aan 1 stuk door mij ergens op kan focussen ipv steeds dingen tussendoor doen en dus steeds een kort stukje ergens mee bezig zijn.
Had niet verwacht dat het zo’n verschil zou maken, en al helemaal niet qua angst en paniekstoornis maar damn. Ik denk dat dit mij al veel eerder had kunnen helpen.