Ik weet niet of je zit te wachten op advies maar… Misschien kan je bij iemand aan de bel trekken die kan zorgen dat je niet nóg verder ‘in de problemen’ komt? Zodat je weer meer overzicht hebt en weet waar je moet beginnen?
Als ik zelf niet meer weer waar ik moet beginnen probeer ik ook daar te beginnen, aan iemand anders vragen waar ik moet beginnen. (Wat een zin, maar je snapt me vast 
)
Ahhh, ik ben vandaag weer veel te intens geweest. Ik was zo druk in mijn hoofd en dus ook in het algemeen. Ik voelde gewoon hoe iedereen zich aan me ergerde, maar ik kon niet stoppen
Ik weet niet meer of ik mn medicatie genomen heb. Normaal zet ik een kruisje in mn notitieblok maar ook dat kan ik vergeten zijn. Soort Russisch roulette dit
Zo vaak last van haha
hahahah herkenbaar! Meestal waag ik het er dan maar op, of neem ik een halve
Die halve was een beter idee dan de hele die ik genomen heb hahaha
Zelf heb ik dan geen adhd maar mijn vriend is op jonge leeftijd wel gediagnosticeerd met adhd. Er is toen niks aan gedaan, omdat hij er zelf simpelweg geen hinder van ondervond.
Nu +/- 30 jaar zijn er wat problemen waar hij tegen aan loopt en wij samen in onze relatie ook. Een jaar lang lopen kwakkelen samen omdat je in zo’n spiraal terecht komt. Die adhd is zo naar de achtergrond geschoven dat hij me letterlijk afgelopen week pas vertelde dat hij toch naar de huisarts gaat voor zijn adhd. En ineens valt het kwartje (bij ons beide). Op jongere leeftijd ondervond hij dus geen hinder van adhd (waardoor we het bijna een soort van vergeten waren) maar nu ineens best wel veel, teveel.
De huisarts zei ik direct toen hij belde en vertelde dat hij nu ineens hinder ondervind van zijn adhd op latere leeftijd: ja dat horen we vaker. Er viel zo’n last van zn schouders. Al die problemen (concentratie, slaapproblemen, overdenken, te ver gaan in dingen/niet kunnen stoppen, vergeetachtig) vallen soort van op zn plek.
Wist helemaal niet dat mensen met ahdh op latere leeftijd er juist last van konden krijgen. Ben nu ook benieuwd naar het traject, weet iemand hier iets van? Hij is al gediagnosticeerd maar daar is dus verder nooit wat mee gebeurd.
Verder vind ik het ook heel fijn om jullie verhalen te lezen zodat ik mn vriend wat beter kan begrijpen. Ik kan me nu pas indenken hoe onbegrepen hij zich soms heeft moeten voelen.
Ik ben pas op m’n 23e gediagnosticeerd. Ik had toen ook pas (teveel) last, omdat ik daarvoor overal best goed doorheen fietste (en blufte) en het allemaal wel redde met minimale moeite. Op die leeftijd moest ik toch echt een beetje m’n best gaan doen voor m’n studie en merkte ik dat ik het niet kon; ik kon niet studeren, ik kon me niet concentreren, ik miste deadlines enz.
Het traject is denk ik voor iedereen verschillend. Ik ben begonnen met individuele gesprekken en e-health, om meer inzicht te krijgen in m’n gedrag, en welk gedrag door de adhd komt en welk niet.
Daarna heb ik een groepstherapie gedaan van een half jaar. En ergens in die periode ben ik ook begonnen met medicatie. Hier was de groepstherapie ‘verplicht’/zeer sterk aangeraden als je ging beginnen met medicatie, maar er zijn ook mensen die na 1 of 2 x toch gestopt zijn omdat het niet bij hun paste en dat was ook prima. Ik vond het zelf wel super fijn, met name door de herkenning en erkenning en het delen van ervaringen. Er waren ook partner bijeenkomsten, ik had in die tijd geen partner maar ik weet van m’n groepsgenoten dat zij dit wel als heel waardevol hebben ervaren omdat er een uitleg voor de partners kwam. Ze gaven aan dat er vaak wel strubbelingen waren en dat partners de adhd als excuus voor vervelend gedrag zagen, maar door de uitleg van een professional dit beter werd.
In principe ga je in gesprek met een psycholoog en daarnaast kan je samen met een psychiater (eventueel in groepsverband) kijken wel medicijnenen het meest geschikt zijn, ritalin krijg je meestal als eerst, maar ik werd daar heel naar van bv. De rest is vooral met psycholoog er mee leren omgaan en manieren vinden die voor jou werken. En ook begrip voor jezelf krijgen. Ik ben nu bv. een stuk aardiger voor mezelf ook. Voorheen nam ik mezelf veel meer kwalijk, maar nu snap ik m’n hoofd gewoon beter.
Hebben jullie nog tips voor een goede noise cancelling headphone? Ik merk dat ik vooral in het OV gek word en niet normaal een boek kan lezen of iets kan doen ofzoiets
Ik heb die van Bose, ben heel erg tevreden en zou niet meer zonder kunnen!
gewoon zo’n dure van Bose, zit je goed. heb er ook een, 10/10 would recommend.
Ik heb de Sony wh-1000xm3, prijzig maar super wat betreft noice canceling! Echt wel een aanrader
Ik vermoed dat ik puisten krijg van methylfenidaat. Herkent iemand dit misschien?
Ik zie namelijk nergens dat dit een bijwerking zou kunnen zijn, maar het is langzaam steeds meer en meer geworden waardoor het toch wel echt vervelend is. Ik heb het in de vakantie een tijd niet geslikt en het leek stukken beter en nu meteen weer slechter 
Ik loop ook niet meer bij een psych dus zou dan ook weer een intake moeten doen om dit te vragen denk ik, super irritant. Dus ik dacht misschien hebben meer mensen dit.
Jaa ik heb t van dexamfetamjne, maar lijkt nu na 2 mnd minder te zijn.
Dat gezegd hebbende, maar ho-ly shit. Voor het eerst in m’n leven vind ik huishouden doen LEUK. Ik haal er echt een kick uit om de boel schoon te maken en aan kant te maken. Op m’n werk en in m’n auto wil ik nu ook dat het netjes is. Terwijl ik vroeger juist goed gedeide in zooi. Ook koop ik niet meer allemaal meuk in de winkel en heb ik niet meer echt shopdrang. Misschien kan ik voor het eerst in m’n leven sparen??? Wie is deze vrouwwwww.
Ja ik, of tenminste ik vermoed dat het door het slikken van dexamfetamine kwam. Heb het medicijn 2x gebruikt, de eerste keer verslechterde mijn huid maar aangezien deze nooit helemaal egaal is geweest legde ik het verband niet direct. Toen een tijd van de dex afgeweest, huid verbeterd, toen nog weer kort dexamfetamine gaan slikken en toen kreeg ik op precies dezelfde plekken weer ergere acne. Nou ben ik geen arts en mijn huisarts herkende het ook niet direct als bijwerking dus weet het niet zeker, maar heb dus wel een sterk vermoeden dat het verband hield met elkaar
Ah ja ik heb inderdaad hetzelfde, weer begonnen en nu weer puisten op mijn wangen/gezicht. Zo jammer aangezien het goed werkt verder en ik hoopte dat dexamfetamine dan misschien een oplossing zou kunnen zijn of een ander merk proberen, maar wellicht is het bij alles hetzelfde.
Toch maar die afspraak maken dan binnenkort!
Ja, op mn wangen inderdaad! Vet rare plek. Ook in mn nek een paar dikke gehad, normaal ook nooit.
Ik ben 23, en na veel trajecten bij psychologen etc ben ik vandaag eindelijk gediagnosticeerd met adhd. Ik moest vooral veel lachen tijdens de gesprekken met psychologen omdat ik zo veel herkende. Er viel ook echt een last van mijn schouders af en veel dingen vallen op zijn plek nu.
Na de diagnose heb ik dexamfetamine genomen, waarna ik nogmaals een computertest moest doen om te kijken hoe het ging. Voor mijn gevoel ging het echt super goed, en dat was blijkbaar ook het geval. Alleen bewoog mijn lichaam blijkbaar alsnog veel. Ik moet volgende week terug komen en dan de test maken met ritalin op om te kijken hoe dat aan slaat. De psycholoog zei dat ik erg hoog scoorde op de test, met medicatie scoorde ik hetzelfde als een gemiddeld persoon met adhd zonder de medicatie.
Ik ben blij dat medicatie mij mogelijk zo erg kan gaan helpen. Ik ben alleen ergens ook wel bang voor de bijwerkingen en dat ik mogelijk niet meer mijzelf ben.
Ik slik nu ongeveer een week 5mg methylfenidaat 4 x per dag. Ik heb amper last van bijwerkingen en wist niet zeker of ik heel veel leek te merken ervan. Vandaag lijkt het ineens alsof het heel goed aanslaat en ik ben veel netter/overzichtelijker en heb meer energie. Ik twijfel nu alleen of dat door de zon vandaag komt haha.
Hebben jullie ook gehad dat je na een week pas duidelijk verschil begon te merken, of was het van begin af aan gelijk al?