Oh thanks De laatste slides van je story is ook echt waar ik t voor zoek, helemaal zin in
M’n moeder is de beste ADHD hack die ik heb. Klinkt heel sad als 27 jarige, maar die vrouw schept echt orde in m’n chaotische leven. Ze doet zelfs regelmatig de was voor me omdat ik er soms niet meer uitkom.
Maar goed. Ze leeft zelf ook al 40 jaar samen met een ADHD’er. En ze vindt opruimen en schoonmaken ge-wel-dig.
ik wil nu ook een labelprinter om alles beter te kunnen ordenen voor m’n vriend. Lijkt me voor mezelf ook wel een leuk werkje haha.
Maar wat veel schuurmachines joh
Heeft iemand misschien aanraders voor een agenda/planner? Zoek een agenda waar je ook biv een habit tracker hebt en ruimte voor to do’s. Vind vooral veel agenda’s waarbij je veel ruimte voor een dag hebt.
Verder heb ik het hier al eens gehad over het feit dat ik niet echt steun vond bij mijn vriendinnen. Ik ben de laatste tijd veel opener over de “symptomen” die ik heb, ook de dingen die ik een beetje genant vindt. Zoals het vergeten van mijn tanden poetsen etc. Ze begrijpen nu ook veel meer waar ik tegen aanloop en de diagnose ADHD. Vond het ook wel lastig om over sommige dingen open te zijn omdat ik dan heel erg voel dat ik “anders” ben ofzo.
Ik ben fan van de essencio business agenda! Maar weet niet of dat genoeg ruimte voor je is per week/dag.
Thanks!! Ziet er heel overzichtelijk uit
@anon76889665 Ik ben haar meteen gaan volgen! Thanks!
Ik had altijd een moleskine, dat ging meestal wel prima alleen liep ik er tegenaan dat ik dan lange termijn dingen vergat door te plannen en dat dan uiteindelijk vergat. Mijn moeder (ik heb het niet van een vreemde) lost het op met een post-it. Ik heb nu een a5 ringband agenda aangeschaft zodat ik eventueel een (halve) pagina er tussen kan doen voor lopende lijstjes. Weet nog niet of/hoe het gaat werken, maar het leek mij wel handig. Ook omdat ik nu bepaalde (leerling) overzichten er makkelijk in kan doen, in plaats van dat ik dat op verschillende plekken heb en het kwijtraak/vergeet.
En fijn dat je meer begrip hebt van vriendinnen!
Ik heb een tandenpoets tip Ik vergeet het vaak ‘s avonds óf het voelt als zo’n grote opgave dat ik het gewoon niet doe. Tandenpoetsen ‘hoort’ natuurlijk ‘s ochtends en ‘s avonds, maar ik doe het gewoon wanneer ik er aan denk op de meest rare tijden. Beter op random momenten in je dag poetsen dan niet poetsen.
Ja slim! Dit principe pas ik toe met tanden stoken. Ik vind zonder tandenpoetsen slapen of de deur uit gaan echt niet fijn. dat is de enige reden waarom mij dat wel lukt zonder al teveel moeite. Anders zou ik het ook vaker niet dan wel doen. Al is mij tip dan om soms gewoon iets minder grondig te poetsen.
Hebben jullie dan ook dat het avondritueel of iets soortgelijks altijd veel langer duurt dan je denkt?
Ik heb afgelopen 2 jaar deze vrij basic jaaragenda van de Hema gebruikt. Ik heb pogingen gedaan om fancy planners te gebruiken waar je bv ook wekelijkse doelen en evaluaties in kon schrijven. Idee was leuk maar lukte niet echt om het goed bij te houden. Waardoor het juist meer stress gaf dan dat het mij iets opleverde.
Vind deze agenda fijn want je hebt een (groot) horizontaal week overzicht, met onderin bij elke dag ruimte voor “to do’s”, en achterin genoeg notitie bladzijden om hersenspinsels in op te schrijven. Plus ook een jaaroverzicht voorin.
Deze agenda zal weer vanaf november in de winkel liggen denk ik.
#nospon (helaas)
Thanks!! Ik leg mezelf ook op dat het écht in de ochtend en avond moet, terwijl ik ook gewoon al blij kan zijn als het biv in de middag is gelukt. Heb nu ook een habit tracket opgehangen zodat ik het kan afvinken (daar word ik altijd blij van haha)
En iedereen bedankt voor de agenda tips!
Hoi allemaal. Ik ben nieuw in dit topic, kwam er recent pas achter dat er überhaupt een ADHD-topic is. Dus sorry dat ik hier ineens zo random kom binnen vallen!
Ik weet sinds een jaar of twee dat ik ADD heb; althans, dat is het sterke vermoeden. Ik woon in BE, een strikte officiële diagnose was niet nodig hier maar mijn psychiater, mijn ouders en ikzelf gaan er vanuit dat ik het heb, dus ik heb al een tijd medicatie (+ therapie omdat ik ook depressies heb gehad). Alhoewel geen wondermiddel, werkt de medicatie wel redelijk goed, al heb ik wel de vervelende eigenschap ook dwangmatig te zijn van nature (iets wat door velen aan ASS wordt gelinkt en juist niet aan ADHD, maar ik herken me dan in heel veel andere ASS-dingen weer niet…) en een nadeel is dat de medicatie soms ook de neiging heeft (meer) anxiety in de hand te werken, met name in de uitwerking. Herkent iemand dit? Ik heb sowieso wel redelijk last van bijwerkingen, zoals gebrek aan eetlust, maar de dosis verlagen is geen optie omdat ik dan geen effect merk. Overigens is die al vrij bescheiden: 10 mg modified release, maar soms neem ik 20 omdat het te weinig helpt.
Naja, ik kwam hier gewoon even van me af ramblen denk ik :’) fijn dat er in ieder geval een topic met gelijkgestemden is!
Verder vroeg ik me nog af of er hier toevallig PhD-studenten zijn met AD(H)D. Ik ben een PhD af aan het ronden (proefschrift moet ingeleverd over een ruime maand), wat uiteraard nogal een struggle is met de combinatie ADD, dwangmatigheid en depressie. Uitstellen en niet kunnen starten is een groot dagelijks probleem. Maar goed, ik ben er met bloed, zweet en tranen bijna. Ik vrees nu alleen enorm voor de verdediging (hier in BE moet je er twee doen, intern en extern). Ik weet namelijk dat spreken / mondeling mijn gedachten ordenen en gestructureerd antwoorden echt NIET mijn talent is, zeker onder druk niet en in het geval van vragen die dus niet direct voor te bereiden zijn en die je ter plekke moet processen. Ik ben echt bang voor een gigantische onderprestatie, pfff.
Iemand misschien tips voor dit soort situaties…? (Ik besef dat dit een vrij specifieke situatie is…)
Pfff ik ben de afgelopen dagen echt even verdrietig over de impact van mijn ADHD (en bijkomende faalangst en perfectionisme) op studeren. Als het goed is studeer ik nu eindelijk binnen 1 tot 3 maanden af, maar het was echt bloed, zweet en veel tranen. Ik ben ook bijna 30 en heb straks mijn eerste hbo diploma binnen, en heb er uiteraard langer dan 4 jaar over gedaan… voel me even zo’n faal en het is gewoon zo zonde, want het weerspiegelt niet echt wat ik in huis heb en ben ook heel bang dat ik erop afgerekend ga worden als ik een baan in mijn vakgebied ga zoeken. bleh
Ik dacht echt Hehh wie is dat dan?? Toen ging ik googlen, zag ik iets anders in mijn zoekbalk ging ik dat lezen vannacht. En nu zag ik toch dat wat ik in de citaat heb in mijn google balk, toch op zoeken geklikt en kwam ik weer hier uit bij jouw post
Hey,
Dank voor de lieve peptalk! Ik probeer rustig te blijven (‘t is hectisch momenteel met het afronden en mijn focus werkt dus niet altijd mee) en ik zeg honderd keer tegen mezelf dat ik het gewoon moet doen en dat het goed komt, maar soms heb ik even een paniekmoment.
Thanks voor je tip ook over Wellbutrin, bupropion, ook bedankt @Marquez, die gebruik ik al! Nu sinds een ruim jaar. Ik vind het een prettig medicijn, al merk ik momenteel niet meer ‘bewust’ dat het werkt, waarschijnlijk zou ik het wel merken als ik zou stoppen. In het begin werd ik er in ieder geval rustiger van in mijn hoofd en energieker, gemotiveerder. De gewone SSRI’s werkten bij mij niet, ik werd daar alleen maar heel sloom van en kreeg niks uit handen, gelukkig had ik een psychiater die goed luisterde toen ik zelf met het idee kwam van Wellbutrin. Wat is jullie ervaring met dit medicijn?
Ik heb er dus wel methylfenidaat naast, omdat de Wellbutrin alleen niet genoeg deed op concentratie… wat wellicht ook wel verklaart waarom ik relatief veel bijwerkingen heb, het blijven natuurlijk wel twee stimulanten die je combineert.
Ik wilde hier even mijn waardering uiten voor mensen die heel relaxed omgaan met mijn fuck-ups. Natuurlijk weet ik niet of het daadwerkelijk gemeend is, maar na de laatste mail die ik van iemand kreeg viel er een ontzettende last van mijn schouder af:
Situatie: Persoon X in kwestie is coördinator voor ‘study support’ aan mijn uni. 21 mei had ik een meeting met haar en er miste wat administratieve informatie die ik zou navragen (aan persoon Y). X stuurde mij die dag nog een mailtje met een samenvatting van wat we besproken hadden ( #1). Ik stress daar vervolgens bijna elke dag om maar vergeet er iets mee te doen. Uiteindelijk heb ik het te druk met stressen om andere zaken en vergeet ik het. Op 12 augustus krijg ik een mail van X waarin ze vraagt of ik de informatie via Y heb weten te krijgen en dat mocht ik nog geen contact met Y gehad hebben ze het ook voor me wil doen ( #2). Mail gelabeld als ‘moet nog iets mee’ maar tot en met eergisteravond was ik in volledige panic mode vanwege een hele belangrijke deadline en het lukte me niet om terug te mailen. Vanochtend eindelijk gemaild, excuses aangeboden ook en aangegeven dat ik graag van dat aanbod (dat X contact opneemt met Y) gebruik maak. Schuldgevoel en zelfhaat was al op ongekend niveau maar dit droeg weer wat extra’s bij. Krijg ik terug: “That’s okay, these things happen and its easy to forget things! I will e-mail Y today and I’ll let you know when she replies!” ( #3).
Ik weet dat ik 100% fout zit in deze situatie, maar hoe zij hiermee omgaat is het enige dat mij echt helpt om ‘verder’ te kunnen, want ik straf mezelf al heel hard voor mijn fuck-ups. Ik vraag me echt af of deze manier van communiceren voortkomt uit het feit dat ze de hele dag met mensen met bijvoorbeeld ADHD te maken heeft.
Omdat ik best last heb van verslavingsgevoeligheid was elvanse / dexamfetamine voor mij écht niet goed. Ik ben er daardoor echt achter gekomen dat ik geen stimulerende medicatie moest hebben, want ging er misbruik van maken. Misschien wel een tip voor andere mensen die hier last van hebben.
Ik heb een deel van dit topic doorgelezen en dat deel is zeker herkenbaar. Ik twijfel al jaren of ik niet ADD/ADHD heb (of er tegenaan zit), maar heb altijd gehoord dat dat sowieso niet kan ‘want je klachten hangen ook helemaal samen met je autisme, dus ADHD/ADD kun je sowieso niet hebben’. (Niet mijn woorden). Maar ik las het boek Druks en heb zo vaak mijn hoofd zitten knikken omdat ik iets herkende. En de man met wie ik nu omga zei ook al: ‘Het zou me niets verbazen als er ADHD/ADD uit een test komt.’ Hij heeft zelf overigens ook autisme, maar heeft ook psychologie gestudeerd.
Heb er een flinke tijd over getwijfeld, maar afgelopen week toch aan mijn psycholoog gevraagd (waar ik voor mijn autisme zit) of ik toch misschien een ADHD/ADD test kan krijgen. Dat vond ze een goede en ze ging kijken of het mogelijk is binnen de instelling. Dus hopelijk kan dat, komt er iets uit en kan ik af en toe minder chaos in mijn brein hebben. Volgens haar kan ik ook een groot deel autisme hebben en een klein beetje ADHD/ADD.
Omdat mijn bloeddruk te hoog leek krijg ik binnenkort een 30 minutenmeting. Zo raar mijn bloeddruk is namelijk altijd laag. Denk dat het kwam doordat ik naar een nieuwe huisarts ging (kan ik het wel vinden stress) en het mondkapje. Die hoef ik gelukkig met die meting niet op en dan kan ik hopelijk daarna eindelijk eens wat medicijnen proberen. Ik heb de laatste tijd zo’n last van alle chaos in mijn brein.
(Ik merkte ook dat ik het een beetje zat uit te stellen omdat ik dik ben. Ben dan toch bang dat als mijn bloeddruk te hoog blijkt dat men gaat hameren op afvallen. Terwijl toen ik nog een stuk zwaarder was, was mijn bloeddruk ook goed. Loop weer lekker op de zaken vooruit maar merk dat ik er wel mee zit)